"Sir, yes, sir!"
Rover Scouts pala. Kilala ko lahat ng mga officers kasi batchmate ko silang lahat. Fourth years kasi talaga ang mga nagiging officers sa scouting. It's nice na may scouting movement kami sa school. Nakakapag-serve kasi sila sa mga students in their own way. Respected din talaga ang mga officers sa school. Ang hindi ko lang gusto eh,
"Good morning madam!"
With matching salute pa! I really don't like it when they greet me that way. They've been doing that since last year pero hindi pa rin ako sanay. I'm not an officer but since member ako ng student buddy, tinatawag nila akong madam.
"Good morning."
Tsaka pa binaba ng unit leader nila yung kamay niya and then nagpatuloy na sila sa kanilang ginagawa.
Ako naman, dahil malayo pa yung time, nagpunta na lang ako sa canteen at doon ako umupo. Lock pa kasi yung gate ng building namin. Pero kahit open na siya, hind pa rin ako papasok kasi we'll still have our flag rasing.
I'll give you a brief description of our school para magkaroon kayo ng idea kung anong school ang pinapasukan ko. Clarkson High. I can say na sobrang laki ng school namin para sa 1000 below na students.. We actually have 6 buildings: High school building (HSB), Grade school building(GSB), Gym, School Auditorium, Sports building (SB), and canteen. Obviously, ang HSB ay para sa mga high school students. Nandoon na rin yug mga laboratories like the biology lab and all. Yung GSB ay para naman sa mga grade school pupils. Yung gym and auditorium ay ginagamit kapag may special occasion. Kapay may culminating activity or what, sa gym ginaganap. Yung mga recitals, graduation and all, sa auditorium. Airconditioned kasi. :) Yung SB naman, ginagamit namin kapag Mapeh class. Ang ganda nga ng SB namin eh. Complete yung mga facilities. Makakapaglaro ka ng basketball, volleyball, badminton, table tennis, and chess. Pwede ka rin mag work out kasi may mga machines naman. May field din kami na napapagitnaan ng lahat ng building. So ano? Was that a brief description or not? :)
"Good morning, Elle!"
Si Jam. She's my friend.
"Good morning din. Musta yung summer mo?"
"Ok lang. Boring. Eh yung sayo?"
"Ok lang din. Hindi boring, hindi exciting. Just plain OK."
"Hindi ba kayo nag bakasyon ng family mo?"
"We did. Hindi nga lang ako nag-enjoy."
"Ay, bakit ganun? Ang swerte mo nga at nag-out of town kayo."
I just smiled at her.
"Gusto mong makita yung list?"
"Sure."
"Sana classmates pa rin tayo noh?"
"Bakit naman hindi?"
Then pumunta na kami sa harap ng gym kasi dun nakalagay yung list.
Clarkson High
School Year 20** - 20**
Fourth Year - A ( 4-A )
| Boys: | Girls: |
| 1. Aquino, Paolo
| 1.Andrada, Michelle |
| 2. Ang, Chris Jonathan
| 2. Borabo, Nikki |
| 3. Chang, Michael Rae
| 3. Co, Kristina |
| 4. Cortez, Ryan
| 4. Go, Kate
|
| 5. Dy, Rey
| 5. Jimenez, Seirra
|
| 6. Go, Ethan
| 6. Lopez, Lee |
| 7. Go, John Christian
| ( and so on ... ) |
| 8. Pimentel, David | 10. Tan, Jamie
|
| ( and so on ... )
| ( and so on ... ) |
"Okay naman pala. Classmates pa rin tayo."
"Why is he here??"
"Excuse me?"
"Uhm, wala. Ang sabi ko, may new classmate tayo."
"Oh. Yeah. Ryan Cortez."
"Yes?"
Paglingon ko,
Okay. I'm the kind of girl na hindi agad naa-attract sa isang guy. Kadalasan, lahat na ng babae sa school ang nagsabi na gwapo yung guy na yun at ako lang ang hinid. And all my life isang tao lang ang nasabihan ko ng gwapo. Dalawa na ata ngayon.
"Excuse me?"
"I heard you say my name."
"Oh. So you're ryan?"
"Yep."
He's handsome alright. At hanggang dun lang yun. Wala ng kinikilig na part kasi kinakausap niya ako.
OK.
So, what's your name?
I'm Elle. And this is Jam.
Yeah. I know. It's nice to see you again, Jam.
I don't know if it's just my imagination or talagang may something sa pagkakabanggit ni Ryan sa name ni Jam. I don't know. Weird.
Tumango-tango naman si Jam.
You know each other?
Yeah. He's my neighbor.
Neighbor? And ngayon lang kayo nagkita ulit?
Yumuko si Jam nun. Ryan just smiled.
O-kay. So, I'll just see the two of you around. May pupuntahan lang ako.
It was nice meeting you, Elle.
I just nodded. Then umalis na ako.
I won't say "same here" kasi hindi naman ako sigurado kung yun ba talaga ang nararamdaman ko. But the fact na in my mind eh sinabihan ko siyang gwapo, well, pwede na siguro yun.
Nagpunta na ako sa Student Buddy room kasi doon ko na hihintayin ang ibang student buddy members. Nung complete na kami, nagpunta na kami sa harap ng gym para sa processional or kung ano man ang tawag dun. First yung entrance of colors, then yung Rove scouts na nag-form ng two parallel lines para doon kami dadaan and nakasalute pa talaga sila. Next yung administration, faculty and staff, and last but not the least, the student buddy council.
Naghiyawan nun pagpasok namin. We just walked normally. Kaya lang, medyo naasiwa ako kasi yung apat na lalaki eh parang mga bodyguards ko. Napagitnaan kasi nila ako. Then dumiretso na kami sa bleachers sa right side ng gym. Nagkaroon ng mga kung ano-anong kaartehan then nagstart na yung introduction starting from the faculty and staff, administration, and last eh, kami.
Let's give a warm round of applause to our student buddy president, Justin Contreras!
Naghiyawan naman yung mga tao. Hindi na ako nagulat sa reaction nila. Mas magugulat pa siguro ako kung hindi sila naghiyawan.
Pumunta si Justin sa stage, kumaway, and then nilagyan siya ng student buddy pin sa uniform niya.
Ganun din yung ngangyari nung tinawag yung vice-president, Dustin Chan, secretary, ako, treasurer, Daniel Perez, and auditor, Rai Valdez.
Nung tapos na kaming lagyan ng pin, pumunta kami sa harap ng stage, hand in hand, and then we bowed. A sign na gagawin namin lahat para sa ikabubuti ng mga students.
Kanina pa natapos ang flag raising and papunta na ako sa room para umattend ng class. Napansin ko lang na nagtitinginan yung ibang students sa akin. Aba, saan ka ba nakakita ng isang student na first day of classes pa lang, late na? Hindi ko na lang sila pinansin. May valid reason naman kasi ako. Pinatawag ako ng director kasi may pina-clear siya sa akin. Kumatok na lang ako sa pinto nung nakarating na ako sa room namin. Second period na namin. After this is break. Yeah! My fav subject!
Come in, Miss Lopez.
Thank you, Sir.
Naghanaop ako ng vacant na table at nakita ko na walang occupant sa table sa bandang likuran. Table na malaki yung ginagamit ng mga fourth years kasi may accounting subject kami ang hindi magkakasya yung 25 column worksheet namin sa armchair.
Miss Lopez, tapos na silang lahat na mag-introduce so it's your turn already.
Tumayo ako at pumunta sa front. And then,
I'm Elle Lopez.
Pabalik na ako ng table ko pero tinawag naman ako ni Sir.
I can't seem to find that name in my class record, Miss Lopez.
I sighed. Ang dami namang arte ng taong ito. Kaya bumalik na ako sa front.
I'm Lee Lopez.
Then bumalik na ako. Nakita ko si Ryan na nag-smile sa akin. Hindi ko na lang pinansin. Ang rude ko noh? Eh sa nahihiya ako eh. :D
***
Nasa labas ako ng room namin at nakaupo sa mga benches habang naghihintay na magsimula ang 3rd period class namin. Kasama ko yung mga kaklase kong lalaki. Nagkukwentuhan at nagtatawanan kami ng bigla nalang may sumulpot na tatlong babae sa harap ko.
Hello, you're Ryan, right?
Tumango ako.
I'm Jenna. This Sheena and this is Diana. Tinuro niya yung mga babae sa tabi niya.
Bakit yata pare-pareho silang A ang last letter ng name?
Hello Jenna, Sheena, and Diana.
Kumunot yung noo ko nung ngumiti sila ng pagkatamis-tamis. Para bang nasa commercial sila at pinopromote nila yung mga ngipin nila.
We just want you to welcome to our school. And if you need some help, sabihin mo lang sa amin. More than willing kami na tumulong. Kinindatan pa nila ako bago sila umalis.
I'm glad that they're giving me attention. But I was turned off.
Pabayaan mo nalang yung tatlong yun. Ganun talaga sila.
Tumango lang ako.
Girls like them turns me off. They're beautiful, yeah. Bt with their attitude, I don't think gusto kong makipagkaibigan sa tatlong iyon. Naghahanap lang ako ng sakit sa ulo.
Tol, may salamin ka?
Wala. Bakit?Hindi ako nagdududa kung kasapi ba si Ethan sa third sex. Boys in our generation are as vain as the girls are.
I'll just make sure na hindi ako mukhang taong grasa kapag dumaan yung crush ko.Tapos may tinuro siya sa likuran ko. Nagtaka naman ako kung bakit halos lahat ng tao, lalaki man o babae, ay sa iisang direction lang nakatingin. Paglingon ko,
Student Buddy members. All of them. Akala ko kanina sa flag raising, big deal kapag member ka ng student buddy. Pero hindi pala, kasi yung mga memebers ng organization na yun ang nagpapa-big deal. Hindi naman kasi matatawaran ang gma itsura nila. Pero nakatutok yung attention ko sa girl na pinapagitnaan nilang lahat, si Elle. She's got shoulder-lenght, shiny, reddish hair, tall, and I bet na kapag nag-apply siya bilang model, papasa agad siya. With her looks and body, no doubt at all. She was talking to the four casually. Unlike those girls na kinikilig at nakatanga nung dumaan sila, umaakto siya na para bang wala namang dapat ikakilig kapag kausap or kasama mo man ang isa sa apat na ngayon ay nagtatawanan at nagbibiruan na sa tabi niya. They were all oblivious to the crowd watching and admiring there every move. Then pumasok na yung dalawang lalaki sa first room, then yung natitirang dalawang lalaki sa isa pang room, hanggang sa si Elle nalang ang natira. Girls were looking at her with envy in their eyes. And boys were looking at her with admiration in their eyes. Just like me. :)
Tol, papunta siya dito! Tol, pahingi ng perfume mo bilis!
And true enough, Elle Lopez is coming towards our direction.
Hi Elle! Binati rin siya ng iba pa naming kaklase.
She just noded and said, Hello,
Umupo naman siya sa tabi ko.
So how's your first day?
Hindi ko pa malalaman na ako yung kinakausap niya kung hindi pa siya lumingon sa akin. God, she's much more beautiful in close up.
O-okay lang.
Good. I have a favor to ask.
Ano yun?
Can I interview you? We need to know the opinion about a new student with regard to the school. About the students, teachers, facilities, and all. Ako kasi yung inassign ni Justin. Since ikaw lang ang kilala kong new student, ikaw yung nilapitan ko. So, do you mind? Ok lang naman kung ayaw mo. I understand. She smiled.
No. She looked disappointed.
No. I mean, no, I don't mind. I'll do it. I'd love to share my thoughts.
Lumiwanag naman ang mukha niya.
Really? Thanks! We'll have the interview next week, Monday. Para magkaroon ka pa ng time na makapag-adjust.
Sige. Lapitan mo lang ako. Ready ako anytime next week.
Okay. Great. Sige, una na ako sa loob ha.
Sinudan ko siya ng tingin hanggang sa makapasok na siya sa room.
Swerte mo tol. Makakausap mo ng mahaba-habang oras si Elle.
Interview yung gagawin namin at hindi magku-kwentuhan.
Still, makakasama mo siya. Napakailap kasi sa mga lalaki yun. Kung hindi yung apat, girls yung kasama niya. Loyal kasi siya masyado. Kawawa tuloy. Sayang, ang ganda pa naman niya.
Gusto ko sanang itanong kung paano naging kawawa ang maging loyal. Wala naman kasing masama dun. Pero nawalan na ako ng pagkakataon kasi nagbell na for our third period.
So, may boyfriend na pala siya.
Sayang.
Gusto kong suntukin yung sarili ko. I tranfered here because I want to have Jam back in my life and hindi maghanap ng bagong mamahalin. And besides, I can't possibly replace her here in my heart. Hindi ko kaya.
I sighed.
Pumasok na ako sa room and nag-class na kami. Hindi pa kami nagsta-start ng formal class. Mamayang hapon pa siguro.
Nasa pinaka-gilid yung table ko kaya nag-sideview ako para makita kong mabuti si Sir. Pero sa ginawa ko, nakita ko naman yung buong class. Including Elle na ngayon ay nakayuko lang at may tinitignang kung ano sa table niya. But I knew better, wala sa table yung attention niya but nasa kung saan. Napansin siguro niya na may nakatinign sa kanya kaya lumingon siya. And my heart almost went out to her. I've never seen such lonely eyes. She smiled. And yun na siguro ang pinakamalungkot na ngiti na nakita ko sa buong buhay ko. Then yumuko siya ulit. I got curious. Ano kaya ang problema niya? Bakit ganun nalang ang lungkot na nakita ko sa mga mata niya? She's such an intriguing person. Gusto ko siayng makilala ng mas mabuti. And gusto ko siyang maging kaibigan.
***
The whole morning passed by quickly. Hindi ko nga namalayan na dismissed na pala kami at lunch break na. Lumilipad kasi yung utak ko sa kung saan. Nagulat na lang ako nung makita ko si Ryan sa harap ko.
Ok ka lang?
H-huh? Uhm, yeah.
Ang lalim ng iniisip mo ah. May problema ka ba?
Wala namang tao na walang problema. But I'm fine. I just got bored.
He smiled.
Hindi kita masisisi. Na-bored nga rin ako eh. So, hindi ka pa ba uuwi?
Dito ako kumakain ng lunch.
Talaga? Pwedeng sumabay?
Tinignan ko siya nun. He was smiling at me. Kung ibang babae siguro, sumigaw na sa sobrang kilig. Pero ako si Elle Lopez eh. So wala lang yun sa akin.
Ok.
Great! So, halika na.
Pumunta na kami sa canteen nun at nag-order ng pagkain. Naghanap lang kami ng vacant table at nung makakita na kami, dun na kami umupo.
I was shocked nung pumasok ka sa room kanina.
Bakit naman?
I didn't know na classmates pala tayo.
Hindi mo ba tinignan yung list?
I did. Pero wala namang Elle na nakalagay dun.
Sabagay, Lee Lopez naman kasi ang nakasulat.
But I'm glad na classmates tayo.
Tumango-tango lang ako.
What school did you come from?
Faith Academy.
Ang yaman mo pala.
Kilala kasi yung Faith bilang isang school ng mga anak ng mga businessmen at politicians sa bansa.
Oo naman.
Nabulunan naman ako nun. Ininom ko yung tubig na binigay niya sa akin and huminga ako ng malalim. Then tumawa ako ng mahina. Hindi ako nakapag-prepare sa sagot niya. Akala ko yung isasagot niya eh "hindi naman" kasi yun yung sinasagot ng mga tao sa akin kapag sinasabi kong mayaman sila. Kaya hindi ako nag-expect na ganun yung sasabihin niya. Tinignan ko siya, nagulat naman ako. Nakatingin kasi siya sa akin. Hindi yung basta nakatingin lang kundi nakatitig talaga siya.
You're more beautiful when you smile, Elle.
Yumuko na lang ako nung sinabi niya yun. Nahiya kasi ako.
Hindi ka ba sanay na sinasabihan ka na maganda ka?
Medyo. Iba kasi yung dating ng pagkakasabi mo.
And iba rin kasi yung way ng pagkakatingin niya sa akin.
You should smile more often. Mas maganda ka talaga kapag nakangiti. Although maganda ka pa rin kahit serious yung mukha mo, mas ayos pa rin kapag naka smile ka.
Tumango-tango na lang ako.
Thanks.
Elle, I want you to be my friend. Gusto pa kitang makilala ng mabuti. So, will you be my friend?
Natahimik naman ako. I can really feel the sincerity when he said that. Hindi katulad sa iba na nakikipag-kaibigan lang sa akin kasi kilala ako sa school or what.
Of course.
Thanks. Then hinawakan niya yung kamay ko. Kapag may problema ka, just tell me. Makikinig ako.
Nung nagdikit yung mga balat namin, I don't know what happened pero bigla na lang bumilis yung tibok ng puso ko. Nagulat ako kaya bigla ko rin binawi yung kamay ko. Okay. What's happening??
I-I'm sorry Elle. I didn't mean to---
No. It's ok. Medyo nagulat lang ako.
I'm really sorry---
I said it's okay. You don't need to apologize okay? Wala ka namang kasalanan. Don't worry, hindi naman ako galit.
Then I smiled at him. Nagliwanag naman yung mukha niya. He smiled too.
I'm glad. And I don't know why.
