Monday, April 6, 2009

Elle Lopez - 2

"Hi Elle!"

Nasa SB room ako nun at nag-aayos ng mga files and scheds ng biglang bumukas yung pinto at nakita ko si Rai. Umupo siya sa tabi ko.

"Akala ko ba nasa practice ka? Bakit nandito ka ngayon?"


"Tumakas muna ako. Nakakapagod din naman kasi."

Rai's a member of the school band and he's really good you know. Siya yung drummer.

"Kaya ngayon, ako yung bubulabugin mo?"

"Not really. I was just going to ask you kung ready ka na ba sa party."

We have an acquaintance party next week, friday. Annual yung party na yun. It's a semi-formal party. Pag sinabing semi-formal, yung mga girls ay magsusuot ng dress and yung mga guys ay polo.

"Of course. Nai-present na kaya natin yung budget para sa party. May na-assign na rin para sa decoration and food committee---"

"Wait, wait, wait. Hindi naman yan yung tinutukoy ko. I was asking if you already have a date."

Tumaas yung kilay ko.

"Nope. Hindi naman mandatory yung pagkakaroon ng date. So hindi na ako naghanap. I don't need a date anyway."

"Well, iba na ngayon. Because it IS mandatory."

Then nag-smile siya ng nakaloloko.

Tinaas ko na naman yung kilay ko.

"And kailan pa nangyari yun? Never sa history ng Clarkson High na ginawang mandatory yung pagkakaroon ng date ng isang student sa acquaintance party."

"Hmm, kailan pa nangyari yun? When Justin lose in our game in baskteball last night. Nagkaroon kami ng deal na kapag nanalo siay, ililibre ko siya ng lunch for the whole school year. But if nanalo ako, gagawin niyang mandatory yung pagkakaroon ng date ng mga students sa acquaintance party. And, he's maybe hte co-captain of the basketball team pero," Tinuro niya yung ulo niya. "mas wais ito."

And ayun na naman yung nakakalokong ngiti niya.

Tumayo ako and I faced him.

"Rai Valdez?"

"Yes, Elle?"

Ngumiti pa talaga ang loko!

"I'm. Gonna. Kill. You!!!"

Then sinabunutan ko siya sa buhok.

"Ow! Not my hair!"

Then tumakbo ako palabas para hanapin si Justin. Alam kong napakaarte niya pagdating sa buhok niya kaya yun yung tinarget ko.

May mga bumati naman sa akin nung dumaan ako sa hallway pero hindi ko sila pinansin. Nakakainis! Mandatory? Nah!

"JUSTIN CONTRERAS!" Sabi ko talaga ng makita ko siya sa canteen na kumakain kasama sina Daniel at Dustin.

"Uh-oh. Uhm, hi Elle! Sup?"

"Sup?? Huwag mo akong masup-sup diyan kasi pagsasup-supin ko talaga ang mga mukha ninyo ni Rai!"

Huminga ako ng malalim.

"Okay... You're supposed to be the co-captain of the basketball team pero bakit ka natalo Rai?? Among the four of us in here, alam natin na hindi siya ganu kagaling compared to you!"

"Ouch Elle. That's a full blow! "Nag-act pa siya na parang nasasaktan. Sumunod pala ang mokong.

"Don't talk Rai! Umiinit lang lalo yung mukha ko."

"Uh, what's happening??" Si Dustin.

"Oo nga, what's happening?" Si Daniel.

"So hindi pa pala nasasabi ni Mr. President yung ginawa niya." Sarcastic yung pagkakasabi ko nun. I crossed my arms.

"Well---"

"I said don't talk!"

Then tumahimik na siya. I looked at Justin. Yung look na nagsasabing, "Care to explain??".

"He didn't play fair. Masakit din yung kamay ko kagabi kaya hindi ako nakapaglaro ng maayos. Tie na yung score namin but when magso-shoot na ako nun and konti na lang yung time---"

"I said the magic word kaya imbes na sa ring pumasok yung bola, naipasa niya sa akin kaya nag-shoot naman ako. And then, time's up! I won!" Humahalakhak naman siya nun. Tumigil lang siya nung nakita niya kaming dalawa ni Justin na parang handang-handa ng sugurin siya.

"Okay, okay! I wont talk!" Then tinabunan niya yung bibig niya ng kamay niya.

"Magic word?"

"CLAIR"

"Oh. "Kaya naman pala. Clair's Justin's love of his life. Hindi nga lang alam ng babae. And wais talaga ng mokong na Rai na yun!

"What he said," Tinuro niya si Rai. "is what had happened. I lose. And yung deal namin, kapag ako ang nanalo, ililibre niya ako ng lunch for the whole school year. Pero kapag siya naman, magiging mandatory ang pagkakaroon ng date ng lahat ng students. Ang walang date, hindi makakapunta sa party. Approved na yun ng director kaya hindi na mababago pa."

Nag-smile ng nakakaloko si Rai, naghigh-five sina Daniel at Dustin, Justin looked helpless, and ako naman, dahil sobrang naiinis na talga ako sa kanila, ginawa ko ang isang bagay na alam kong ayaw na ayaw nila. And that is,


"Ow!Notmyhair!"


Wala akong pakialam kung ilang oras man nilang inayos yung buhok nila.Naiinis na talaga ako! Kaya para mabawasan yung inis na nararamdaman ko ngayon, hinanap ko nalang si Ryan para masimulan at matapos na ako sa pag-iinterview sa kanya. Sakto namang nandito rin siya sa canteen. Keber! Wala akong pakialam kung kalmutin man ako ng mga babaeng nakatingin sa akin ngayon dahil sa ginawa ko sa apat na yun.Pero hindi naman sila nakatingin ng masama sa akin. Mukha pa ngang manghang-mangha sila sa ginawa ko. Duh? May ikamamangha ba sa ginawa ko? Ay, meron pala talaga. Kasi ako lang naman ang tanging babae sa mundong ito ang may kakayahang gawin yun sa apat na kolokoy na iyon.

"Ryan, "Tawag ko sa kanaya nung makalapit na ako sa table nila. "ready ka na ba para sa interview?"


"Yeah. Ngayon na ba natin gagawin yun?"


"Yep. Sa student buddy room na lang tayo."


"Ok. Halika na."

Sabay naman kaming pumunta sa room.

"Ang hirap talaga kapay may kasama kang celebrity. Parati kayong tinitignan."

Hindi ko naman naintindihan yung sinabi niya.

"What?"

Tinuro naman niya yung mga tao sa paligid. Kaya pala niya nasabi yung kasi halos lahat ng taosa paligid ay pinagtitinginan kami.

"Huwag mo nalang silang pansinin."


"Do you like it? Being so popular?"


"Sometimes. But most of the time, nah. Nawawalan na kasi ako ng privacy. Halos lahat ng tao sa school, may update tungkol sa buhay ko. Pero anong magagawa ko? Eh sa pinanganak akong nakukuha ang mga bagay na ayaw ko."

He laughed.

"Pinanganak sa mundo na nakukuha ang mga bagay na ayaw mo? Nice."


"Baliw."


"By the way, bakit mo nga pala sinabunutan yung apat? Mukha atang inis na inis ka sa kanila ah."


"Huh! Talaga. Gawin ba namang mandatory yung pagkakaroon ng date ng isang student sa dance?? I don't like it at all!"


"Bakit naman? I think it's... fine."


"For you it is. But not for me. I hate having dates."


"Kakaiba ka talaga alam mo? You're beautiful. Hindi ka mahihirapang makakuha ng ka-date. Pero ikaw naman itong may ayaw."

Did he really say that I'm beautiful? Marami na ang nagsabi na maganda raw ako. Pero kay Ryan lang ako sobrang natuwa ng sabihin niya sa akin yun. I can't believe na matutuwa ako ng ganito sa simpleng compliment niya. Yung feeling ko ngayon eh para bang first akong sinabihan ng maganda ng crush ko. For the first time na may nag-compliment sa akin, hindi ko alam kung anong sasabihin ko.

"Hey, ok ka lang? Namumula kasi yung mukha mo."


"H-huh?"Hinawakan ko yung mukha ko. I'm blushing alright. "I-I'm fine. Wala lang ito."


"Sigurado ka?"


"Y-yeah. Don't worry."

Nakarating naman kami sa student buddy room.

"Whoa. This is my first time that I've been here. Hindi ba kayo nakakatulog kapag nagtatrabaho kayo rito?"

Natawa ako. Doon na muling na at ease yung pakiramdam ko.

"Makakatulog? Paano mo naman nasabi yan?"


"The aura, it's so... homy. And yung couch, ang lambot tignan. Airconditioned pa. Yung walls, light blue and green yung kulay. Nakakagaan sa pakiramdam. Sa labas, kitang-kita yung garden kasi sliding door yung nakapagitan. May fountain pa. Sino naman ang hindi makakatulog niyan?"


"Kami."Natawa ulit ako. "We designed this room to be this way. Napaka-comfortable kasi ang feeling. Nakakapag-trabaho kami ng maayos dito. Hindi tulad ng sinabi mo na makakatulog kami."
Tumawa ulit ako.

"It's really nice out here."

I smiled.

"Dito nalang tayo umup sa couch."

"O-kay."

Umupo naman kami dun and siyempre may konting distance na nakapagitan sa amin. Ayoko naman tumabi sa kanya ng ganun kalapit.

Nagsimula kami sa tanong na, "What's you first impression about the school?" then sa students, teachers, food, facilities, hanggang sa medyo naging personal yung questions ko.


"Why did you decide to transfer here at Clarkson High?"Nakita kong nagulat siya sa tanong ko. Medyo nag-alinlangan pa nga siya kung sasagutin ba niya o hindi ang tanong ko. In the end, sinabi lang niya na,

"Wala lang."

Alam kong hindi iyon ang totoon dahilan. Pero hindi ko na lang siya inusisa pa. I respect his privacy. But I'v got to say na na-curious talaga ako.

"Ano yung feeling na pinagkakaguluhan ng mga babae dito sa school?"Kumunot yung ulo niya.


"Paano naman naging related sa school yung tanong na iyan?"


"It's not. Dustin asked me to ask you this. Member siya ng school paper anf siya yug na-assing na gawin ito. Ok lang naman sa akin na ako yung magtatanong sayo since magsasagawa naman ako ng interview sayo. And siya na rin kasi yung magpe-present ng budget para sa acquiantance party kaya ok lang talaga. Kaya ngayon, tinatanong kita kung anong feeling na pinagkakaguluhan ng mga babae."


"Hindi naman ako pinagkakaguluhan ng mga babae."

I smiled at him.

"They do, Ryan."


"Paano mo naman nasabi iyan?"


"I'm a member of the student buddy, remember? The five of us are the eyes and ears of this school It's either my nagsasabi sa amin ng mga bagay-bagay or we witness it ourself. So huwag ka ng magtaka. You don't know how those gilrs look at you when you pass by at them. So?"


"I really don't know how to answer that question, Elle. Wala naman kasi akong alam diyan."

I just smiled at him.

"Just as I thought."


"What do you mean?"


"Nagpustahan kasi kami nina Dustin. Sabi ko, walang kwenta kung itatanong ko sayo yung question na yun. Sabi naman niya, hindi raw totoo yun. And so, I won! Mayaman na ako ng P20! "Ngumisi ako. Ganun din siya.


"Paano mo naman nasabi yan?"


"Hmm... I just think that you'e the I-don't-care-what-other-people-has-to-say type of person. Hidni ka katulad ng ibang lalaki na ganid sa attention. You're just you."

He smiled.

"Gaya ninyo?"


"Ninyo nino?"

"Kayong lima. Ganun din yung tingnin ko sa inyo. Wala kayong pakialam kung tinitignan na kayo ng lahat ng tao, kung gaano kayo kasikatm kung gaano karami ang nagkakagusto sa inyo at gusto maging kayo. All of you are just... you."

Napangiti naman ako. As in totoong ngiti.

"Thanks. You know, ikaw lang ang nagsabi sa amin niyan."


"I'm a keen observer. And ikaw lang din ang nagsabi sa akin nun."


"I'm a keen observe too."

Tumawa naman ako. Nung tinignan ko siya, natigil ako sa pagtawa ko. He was look at me staright in the eyes. Then tumibok na naman yung puso ko gaya nung sa canteen last week. Iniwas ko yung tingin ko.

"Ahm, I think that ends my interview with you. Thanks for the time, Ryan."

Tinitigan niya ako. Yung tingin na nanunuri at nagtatanong.


"Anytime. Sige, magkita nalang tayo sa class."


"Okay. "Hinatid ko siya hanggang sa door.


"Bye Elle."


"Bye Ryan."

Pag-alis niya, sumalampak agad ako sa couch. Naalala ko naman kung papaano niya ako tinignan at kung papaano bumilis ang tibok ng puso ko.








"What was that?"

***

Wednesday afternoon. Subject: Mapeh. Venue: Sports Building.

Mapeh class lang ang time kung saan combined yung three sections. Enjoy nga eh. May meeting yung dalawang teacher namin so nagkakagulo kaming lahat ngayon sa SB. Halos lahat ng boys eh naglalaro, yung mga girls naman, ang iba nagwo-work out but halos lahat eh nagkukwentuhan lang. Or rather, nagtsi-tsismisan. Gaya ko.


"Totoo bang break na sila Allen at Jenna?"


"Yep. Last week pa sila nag-break."


"Bakit daw?"


"Nahuli raw ni Allen si Jenna na may ka-holding hands sa mall!"


"Oh my god!"


"Sinasabi ko na nga ba! Malandi talaga ang babaeng iyan! Kaya nga kami naghiwalay ni Jason ng dahil sa kanya!"


"Eew. She's such a flirt."


"You bet! She's a flirt!"


Then nagkanya-kanya na sila ng backbite sa Jenna na yun. Well, totoo naman talaga na flirt si Jenna. Ilang beses ko na siya nakita na nagfli-flirt sa mga lalaki. Kahit may boyfriend na siya, sige pa rin siya ng sige sa pagfli-flirt. Kaya nga walang lalaki na nagtatagal sa kanya. Kawawa naman si Allen.


"Sinong date mo sa party Elle?"


Ngee. Ang pangit naman ng question mo Jam.

Napansin ko nalang na yung attention nila eh nasa akin na.



"Isa ba sa apat?"


"Really?? Ang swerte mo talaga! Ang gwapo ni Rai!"


"Mas gwapo so Dustin!"


"Cute si Daniel!"


"Si Justin din!"


"Ano'ng sabi mo Clair? Cute si Justin?"


"Oo. Bakit?"


"Wala naman."


This is good news for Justin. Pero mamaya na siya.


"Ahm, hindi isa sa apat yung date ko. Actually, wala pa akong date."


Nagkatinginan naman sila. And then, tumawa silang lahat. Ang tagal nga nilang tumawa. Tumigil lang sila ng makita nila na seryoso ako sa sinabi ko.


"Are you serious??"


"Kung joke lang yun, ang galing mo grabe!"


"No. Wala talaga akong date."


"Impossible naman na walang nagyaya sayo."


"Oo nga. Sa ganda mong iyan."


I just smiled.


"Ni-reject mo lahat noh?"


I smiled widely.


"Ok Elle. Tama na iyang pagsmile-smile do diyan. Nakaka-tomboy."


"Eew! Tomboy ka?!"


"Tange! Idiom yun! What I mean is that, ang ganda-ganda niya!"


"Uhm, well, ni-reject ko nga silang lahat."


"Bakit naman?"


"Because I don't know most of the guys who asked me. Yeah I know their names. But you know what I mean right?"


Tumango-tango naman sila.


"Paano na yan? Eh yung apat lang ata ang close sayo na lalaki. Wala kang date ganun?"


Nagkibit-balikat ako.


"Siguro."



"How about Ryan?"

Huh?


"Excuse me?"


"Nakita ko kayos a canteen last week. Sabay kayong nag-lunch."


Naalala ko naman yung time na yun. Yung time na hinawakan niya yung kamay ko at kung papaano bumilis ang tibok ng puso ko. Pati na rin yung nagyari sa student buddy room. Nung tinignan niya akoat bumilis din yung tibok ng puso ko.

Tinignan ko naman si Ryan nun na nakaupo sa bleachers at nagpapahinga ata. Again, I don't know what happened pero bumilis na naman ang tibok ng puso ko. Naramdaman ko na lang na umiinit yung mukha ko.



"You're blushing!"


"W-what?"Hinawakan ko naman yung mukha ko. Oh my, "No, I'm not."


"Yes you are!"


"You have a crush on him noh?"


"What? Ang weird niyo. We're friends but we don't talk that much. So paano niyo nasabi na crush ko siya?"Ako? May crush sa kanya? That's impossible!


"Hmm... Kasi namumula yung mukha mo?"


Then tumawa sila.


"Mainit lang yung panahon kaya namumula yung mukha ko. And please, I don't have a crush on him. Yeah he's handsome pero hanggang dun lang yun."


Ewan ko na naman kung napasukan ba ng hangin yung mga utak nila or what kasi bigla na lang sila nagkatinginan na para bang shock na shock. May ikakashock ba sa sinabi ko?


"You, you, you, and you, "Tinuro ko silang lahat. "You are all weird. Aalis na nga lang ako. Baka mahawaan pa ako ng kaweirdohan ninyo."At umalis na nga ako.


***

"Ryan, right?"

Tumango ako. Justin Contreras, student buddy presdident. Ano kaya ang kailangan ng presidente sa akin?

"Justin pare. "Tinanggap ko naman yung pakikipag kamay niya. May hawak siyang bole na ngayon ay dini-dribble niya."Wanna play?"

"Sure."

"Halika na!"

Malapit na ako sa ng makita ko si Elle na kasama yung ibang girls batch namin. She was smiling. And men! She's really beautiful. I could watch her all day without getting bored. Her eyes, it's amazing because it looks like it's sparkling. Her cheeks, parating namumula. Rosy cheeks. Yeah, that's the term. She has pinkish lips. Paang ang lambot at ang sarap halikan. And she definitely has a fair complexion. Ang kinis.

Naputol lang ako sa ginagawa ko ng may umakbay sa akin.
"Tol, Rai Valdez."Tinanggap ko naman yung pakikipagkamay niya.

Nakita ko rin na nakalapit na sa amin sina Daniel at Justin. Nagpakilala naman yung dalawa. Ano kaya ang kailangan ng mga ito?


"May problema ba?"


Problema? Wala naman. Ngumisi si Dustin. She's very pretty right?


Kinuha ko yung bola na pinasa ni Justin and i dribbled it.


"Hindi ko alam kung anong pinagsasabi ninyo."


"Tol, maraming namamatay na in-denial."


At saan mo naman nakuha yan?


"Sa lolo ko."


"Hindi ko alam na marami palang alam na ganyan yung lolo mo."


"Siyempre, kaya nga nung grade school siya, nakakuha siya ng award na best in music."


Binatukan naman siya ni Daniel.


Huwag ka na ngang magsalita! Gumugulo lang yung usapan!


"Bro, masakit yun ha!"Tumawa naman siya. Natawa rin ako. I can't believe na itong apat na ito

ang namumuno sa student buddy.


"Anyway, tol, nakit namin yung paraan ng pagkakatingin mo kay Elle."


And nakita namin yung scene ninyo sa canteen.


Hinawakan mo pa nga yung kamay niya.


"And narinig ko naman kayo na nagtatawan sa student buddy room nung ini-interview ka niya."


"So we want to ask you something. May gusto ka ba sa prinsesa namin?"


Nagulat ako. Napaka-straight forward kasi nila. Ganun na ba sila ka overprotective kay Elle? Then tinignan ko si Elle. Her smile, her face, her eyes, her lips. She's beautiful. No one can deny that. She's a great person too. Hindi siya mahirap mahalin. No wonder maraming nagkakagusto sa kanya at itong apat na ito eh overprotective sa kanya. Pero may nagmamayari na ng puso ko. And I don't think na kaya ko siyang palitan.


"She's beautiful. Very beautiful. I want to know her more. Pero sa tingin ko, hanggan dun lang yun. We're friends. And I want to keep it that way."


Nagkatinginan yung apat. Nagulat ata sila sa sinabi ko. Pero totoo talaga na hanggan kaibigan lang ang tingin ko kay Elle.

"You know, my brother, Dale, also said the same thing. And do you know what happened?"Kinuha niya yung bola ang nag-shoot. Pasok. Tinapik naman niya ako sa balikat.












"He ended up falling madly in love with her.
"

3 comments:

Anonymous said...

:)

arrielle said...

puro smileys. hehe. :))

Anonymous said...

like it hon. ^^

Post a Comment

My Comments. :D

Monday, April 6, 2009

Elle Lopez - 2

"Hi Elle!"

Nasa SB room ako nun at nag-aayos ng mga files and scheds ng biglang bumukas yung pinto at nakita ko si Rai. Umupo siya sa tabi ko.

"Akala ko ba nasa practice ka? Bakit nandito ka ngayon?"


"Tumakas muna ako. Nakakapagod din naman kasi."

Rai's a member of the school band and he's really good you know. Siya yung drummer.

"Kaya ngayon, ako yung bubulabugin mo?"

"Not really. I was just going to ask you kung ready ka na ba sa party."

We have an acquaintance party next week, friday. Annual yung party na yun. It's a semi-formal party. Pag sinabing semi-formal, yung mga girls ay magsusuot ng dress and yung mga guys ay polo.

"Of course. Nai-present na kaya natin yung budget para sa party. May na-assign na rin para sa decoration and food committee---"

"Wait, wait, wait. Hindi naman yan yung tinutukoy ko. I was asking if you already have a date."

Tumaas yung kilay ko.

"Nope. Hindi naman mandatory yung pagkakaroon ng date. So hindi na ako naghanap. I don't need a date anyway."

"Well, iba na ngayon. Because it IS mandatory."

Then nag-smile siya ng nakaloloko.

Tinaas ko na naman yung kilay ko.

"And kailan pa nangyari yun? Never sa history ng Clarkson High na ginawang mandatory yung pagkakaroon ng date ng isang student sa acquaintance party."

"Hmm, kailan pa nangyari yun? When Justin lose in our game in baskteball last night. Nagkaroon kami ng deal na kapag nanalo siay, ililibre ko siya ng lunch for the whole school year. But if nanalo ako, gagawin niyang mandatory yung pagkakaroon ng date ng mga students sa acquaintance party. And, he's maybe hte co-captain of the basketball team pero," Tinuro niya yung ulo niya. "mas wais ito."

And ayun na naman yung nakakalokong ngiti niya.

Tumayo ako and I faced him.

"Rai Valdez?"

"Yes, Elle?"

Ngumiti pa talaga ang loko!

"I'm. Gonna. Kill. You!!!"

Then sinabunutan ko siya sa buhok.

"Ow! Not my hair!"

Then tumakbo ako palabas para hanapin si Justin. Alam kong napakaarte niya pagdating sa buhok niya kaya yun yung tinarget ko.

May mga bumati naman sa akin nung dumaan ako sa hallway pero hindi ko sila pinansin. Nakakainis! Mandatory? Nah!

"JUSTIN CONTRERAS!" Sabi ko talaga ng makita ko siya sa canteen na kumakain kasama sina Daniel at Dustin.

"Uh-oh. Uhm, hi Elle! Sup?"

"Sup?? Huwag mo akong masup-sup diyan kasi pagsasup-supin ko talaga ang mga mukha ninyo ni Rai!"

Huminga ako ng malalim.

"Okay... You're supposed to be the co-captain of the basketball team pero bakit ka natalo Rai?? Among the four of us in here, alam natin na hindi siya ganu kagaling compared to you!"

"Ouch Elle. That's a full blow! "Nag-act pa siya na parang nasasaktan. Sumunod pala ang mokong.

"Don't talk Rai! Umiinit lang lalo yung mukha ko."

"Uh, what's happening??" Si Dustin.

"Oo nga, what's happening?" Si Daniel.

"So hindi pa pala nasasabi ni Mr. President yung ginawa niya." Sarcastic yung pagkakasabi ko nun. I crossed my arms.

"Well---"

"I said don't talk!"

Then tumahimik na siya. I looked at Justin. Yung look na nagsasabing, "Care to explain??".

"He didn't play fair. Masakit din yung kamay ko kagabi kaya hindi ako nakapaglaro ng maayos. Tie na yung score namin but when magso-shoot na ako nun and konti na lang yung time---"

"I said the magic word kaya imbes na sa ring pumasok yung bola, naipasa niya sa akin kaya nag-shoot naman ako. And then, time's up! I won!" Humahalakhak naman siya nun. Tumigil lang siya nung nakita niya kaming dalawa ni Justin na parang handang-handa ng sugurin siya.

"Okay, okay! I wont talk!" Then tinabunan niya yung bibig niya ng kamay niya.

"Magic word?"

"CLAIR"

"Oh. "Kaya naman pala. Clair's Justin's love of his life. Hindi nga lang alam ng babae. And wais talaga ng mokong na Rai na yun!

"What he said," Tinuro niya si Rai. "is what had happened. I lose. And yung deal namin, kapag ako ang nanalo, ililibre niya ako ng lunch for the whole school year. Pero kapag siya naman, magiging mandatory ang pagkakaroon ng date ng lahat ng students. Ang walang date, hindi makakapunta sa party. Approved na yun ng director kaya hindi na mababago pa."

Nag-smile ng nakakaloko si Rai, naghigh-five sina Daniel at Dustin, Justin looked helpless, and ako naman, dahil sobrang naiinis na talga ako sa kanila, ginawa ko ang isang bagay na alam kong ayaw na ayaw nila. And that is,


"Ow!Notmyhair!"


Wala akong pakialam kung ilang oras man nilang inayos yung buhok nila.Naiinis na talaga ako! Kaya para mabawasan yung inis na nararamdaman ko ngayon, hinanap ko nalang si Ryan para masimulan at matapos na ako sa pag-iinterview sa kanya. Sakto namang nandito rin siya sa canteen. Keber! Wala akong pakialam kung kalmutin man ako ng mga babaeng nakatingin sa akin ngayon dahil sa ginawa ko sa apat na yun.Pero hindi naman sila nakatingin ng masama sa akin. Mukha pa ngang manghang-mangha sila sa ginawa ko. Duh? May ikamamangha ba sa ginawa ko? Ay, meron pala talaga. Kasi ako lang naman ang tanging babae sa mundong ito ang may kakayahang gawin yun sa apat na kolokoy na iyon.

"Ryan, "Tawag ko sa kanaya nung makalapit na ako sa table nila. "ready ka na ba para sa interview?"


"Yeah. Ngayon na ba natin gagawin yun?"


"Yep. Sa student buddy room na lang tayo."


"Ok. Halika na."

Sabay naman kaming pumunta sa room.

"Ang hirap talaga kapay may kasama kang celebrity. Parati kayong tinitignan."

Hindi ko naman naintindihan yung sinabi niya.

"What?"

Tinuro naman niya yung mga tao sa paligid. Kaya pala niya nasabi yung kasi halos lahat ng taosa paligid ay pinagtitinginan kami.

"Huwag mo nalang silang pansinin."


"Do you like it? Being so popular?"


"Sometimes. But most of the time, nah. Nawawalan na kasi ako ng privacy. Halos lahat ng tao sa school, may update tungkol sa buhay ko. Pero anong magagawa ko? Eh sa pinanganak akong nakukuha ang mga bagay na ayaw ko."

He laughed.

"Pinanganak sa mundo na nakukuha ang mga bagay na ayaw mo? Nice."


"Baliw."


"By the way, bakit mo nga pala sinabunutan yung apat? Mukha atang inis na inis ka sa kanila ah."


"Huh! Talaga. Gawin ba namang mandatory yung pagkakaroon ng date ng isang student sa dance?? I don't like it at all!"


"Bakit naman? I think it's... fine."


"For you it is. But not for me. I hate having dates."


"Kakaiba ka talaga alam mo? You're beautiful. Hindi ka mahihirapang makakuha ng ka-date. Pero ikaw naman itong may ayaw."

Did he really say that I'm beautiful? Marami na ang nagsabi na maganda raw ako. Pero kay Ryan lang ako sobrang natuwa ng sabihin niya sa akin yun. I can't believe na matutuwa ako ng ganito sa simpleng compliment niya. Yung feeling ko ngayon eh para bang first akong sinabihan ng maganda ng crush ko. For the first time na may nag-compliment sa akin, hindi ko alam kung anong sasabihin ko.

"Hey, ok ka lang? Namumula kasi yung mukha mo."


"H-huh?"Hinawakan ko yung mukha ko. I'm blushing alright. "I-I'm fine. Wala lang ito."


"Sigurado ka?"


"Y-yeah. Don't worry."

Nakarating naman kami sa student buddy room.

"Whoa. This is my first time that I've been here. Hindi ba kayo nakakatulog kapag nagtatrabaho kayo rito?"

Natawa ako. Doon na muling na at ease yung pakiramdam ko.

"Makakatulog? Paano mo naman nasabi yan?"


"The aura, it's so... homy. And yung couch, ang lambot tignan. Airconditioned pa. Yung walls, light blue and green yung kulay. Nakakagaan sa pakiramdam. Sa labas, kitang-kita yung garden kasi sliding door yung nakapagitan. May fountain pa. Sino naman ang hindi makakatulog niyan?"


"Kami."Natawa ulit ako. "We designed this room to be this way. Napaka-comfortable kasi ang feeling. Nakakapag-trabaho kami ng maayos dito. Hindi tulad ng sinabi mo na makakatulog kami."
Tumawa ulit ako.

"It's really nice out here."

I smiled.

"Dito nalang tayo umup sa couch."

"O-kay."

Umupo naman kami dun and siyempre may konting distance na nakapagitan sa amin. Ayoko naman tumabi sa kanya ng ganun kalapit.

Nagsimula kami sa tanong na, "What's you first impression about the school?" then sa students, teachers, food, facilities, hanggang sa medyo naging personal yung questions ko.


"Why did you decide to transfer here at Clarkson High?"Nakita kong nagulat siya sa tanong ko. Medyo nag-alinlangan pa nga siya kung sasagutin ba niya o hindi ang tanong ko. In the end, sinabi lang niya na,

"Wala lang."

Alam kong hindi iyon ang totoon dahilan. Pero hindi ko na lang siya inusisa pa. I respect his privacy. But I'v got to say na na-curious talaga ako.

"Ano yung feeling na pinagkakaguluhan ng mga babae dito sa school?"Kumunot yung ulo niya.


"Paano naman naging related sa school yung tanong na iyan?"


"It's not. Dustin asked me to ask you this. Member siya ng school paper anf siya yug na-assing na gawin ito. Ok lang naman sa akin na ako yung magtatanong sayo since magsasagawa naman ako ng interview sayo. And siya na rin kasi yung magpe-present ng budget para sa acquiantance party kaya ok lang talaga. Kaya ngayon, tinatanong kita kung anong feeling na pinagkakaguluhan ng mga babae."


"Hindi naman ako pinagkakaguluhan ng mga babae."

I smiled at him.

"They do, Ryan."


"Paano mo naman nasabi iyan?"


"I'm a member of the student buddy, remember? The five of us are the eyes and ears of this school It's either my nagsasabi sa amin ng mga bagay-bagay or we witness it ourself. So huwag ka ng magtaka. You don't know how those gilrs look at you when you pass by at them. So?"


"I really don't know how to answer that question, Elle. Wala naman kasi akong alam diyan."

I just smiled at him.

"Just as I thought."


"What do you mean?"


"Nagpustahan kasi kami nina Dustin. Sabi ko, walang kwenta kung itatanong ko sayo yung question na yun. Sabi naman niya, hindi raw totoo yun. And so, I won! Mayaman na ako ng P20! "Ngumisi ako. Ganun din siya.


"Paano mo naman nasabi yan?"


"Hmm... I just think that you'e the I-don't-care-what-other-people-has-to-say type of person. Hidni ka katulad ng ibang lalaki na ganid sa attention. You're just you."

He smiled.

"Gaya ninyo?"


"Ninyo nino?"

"Kayong lima. Ganun din yung tingnin ko sa inyo. Wala kayong pakialam kung tinitignan na kayo ng lahat ng tao, kung gaano kayo kasikatm kung gaano karami ang nagkakagusto sa inyo at gusto maging kayo. All of you are just... you."

Napangiti naman ako. As in totoong ngiti.

"Thanks. You know, ikaw lang ang nagsabi sa amin niyan."


"I'm a keen observer. And ikaw lang din ang nagsabi sa akin nun."


"I'm a keen observe too."

Tumawa naman ako. Nung tinignan ko siya, natigil ako sa pagtawa ko. He was look at me staright in the eyes. Then tumibok na naman yung puso ko gaya nung sa canteen last week. Iniwas ko yung tingin ko.

"Ahm, I think that ends my interview with you. Thanks for the time, Ryan."

Tinitigan niya ako. Yung tingin na nanunuri at nagtatanong.


"Anytime. Sige, magkita nalang tayo sa class."


"Okay. "Hinatid ko siya hanggang sa door.


"Bye Elle."


"Bye Ryan."

Pag-alis niya, sumalampak agad ako sa couch. Naalala ko naman kung papaano niya ako tinignan at kung papaano bumilis ang tibok ng puso ko.








"What was that?"

***

Wednesday afternoon. Subject: Mapeh. Venue: Sports Building.

Mapeh class lang ang time kung saan combined yung three sections. Enjoy nga eh. May meeting yung dalawang teacher namin so nagkakagulo kaming lahat ngayon sa SB. Halos lahat ng boys eh naglalaro, yung mga girls naman, ang iba nagwo-work out but halos lahat eh nagkukwentuhan lang. Or rather, nagtsi-tsismisan. Gaya ko.


"Totoo bang break na sila Allen at Jenna?"


"Yep. Last week pa sila nag-break."


"Bakit daw?"


"Nahuli raw ni Allen si Jenna na may ka-holding hands sa mall!"


"Oh my god!"


"Sinasabi ko na nga ba! Malandi talaga ang babaeng iyan! Kaya nga kami naghiwalay ni Jason ng dahil sa kanya!"


"Eew. She's such a flirt."


"You bet! She's a flirt!"


Then nagkanya-kanya na sila ng backbite sa Jenna na yun. Well, totoo naman talaga na flirt si Jenna. Ilang beses ko na siya nakita na nagfli-flirt sa mga lalaki. Kahit may boyfriend na siya, sige pa rin siya ng sige sa pagfli-flirt. Kaya nga walang lalaki na nagtatagal sa kanya. Kawawa naman si Allen.


"Sinong date mo sa party Elle?"


Ngee. Ang pangit naman ng question mo Jam.

Napansin ko nalang na yung attention nila eh nasa akin na.



"Isa ba sa apat?"


"Really?? Ang swerte mo talaga! Ang gwapo ni Rai!"


"Mas gwapo so Dustin!"


"Cute si Daniel!"


"Si Justin din!"


"Ano'ng sabi mo Clair? Cute si Justin?"


"Oo. Bakit?"


"Wala naman."


This is good news for Justin. Pero mamaya na siya.


"Ahm, hindi isa sa apat yung date ko. Actually, wala pa akong date."


Nagkatinginan naman sila. And then, tumawa silang lahat. Ang tagal nga nilang tumawa. Tumigil lang sila ng makita nila na seryoso ako sa sinabi ko.


"Are you serious??"


"Kung joke lang yun, ang galing mo grabe!"


"No. Wala talaga akong date."


"Impossible naman na walang nagyaya sayo."


"Oo nga. Sa ganda mong iyan."


I just smiled.


"Ni-reject mo lahat noh?"


I smiled widely.


"Ok Elle. Tama na iyang pagsmile-smile do diyan. Nakaka-tomboy."


"Eew! Tomboy ka?!"


"Tange! Idiom yun! What I mean is that, ang ganda-ganda niya!"


"Uhm, well, ni-reject ko nga silang lahat."


"Bakit naman?"


"Because I don't know most of the guys who asked me. Yeah I know their names. But you know what I mean right?"


Tumango-tango naman sila.


"Paano na yan? Eh yung apat lang ata ang close sayo na lalaki. Wala kang date ganun?"


Nagkibit-balikat ako.


"Siguro."



"How about Ryan?"

Huh?


"Excuse me?"


"Nakita ko kayos a canteen last week. Sabay kayong nag-lunch."


Naalala ko naman yung time na yun. Yung time na hinawakan niya yung kamay ko at kung papaano bumilis ang tibok ng puso ko. Pati na rin yung nagyari sa student buddy room. Nung tinignan niya akoat bumilis din yung tibok ng puso ko.

Tinignan ko naman si Ryan nun na nakaupo sa bleachers at nagpapahinga ata. Again, I don't know what happened pero bumilis na naman ang tibok ng puso ko. Naramdaman ko na lang na umiinit yung mukha ko.



"You're blushing!"


"W-what?"Hinawakan ko naman yung mukha ko. Oh my, "No, I'm not."


"Yes you are!"


"You have a crush on him noh?"


"What? Ang weird niyo. We're friends but we don't talk that much. So paano niyo nasabi na crush ko siya?"Ako? May crush sa kanya? That's impossible!


"Hmm... Kasi namumula yung mukha mo?"


Then tumawa sila.


"Mainit lang yung panahon kaya namumula yung mukha ko. And please, I don't have a crush on him. Yeah he's handsome pero hanggang dun lang yun."


Ewan ko na naman kung napasukan ba ng hangin yung mga utak nila or what kasi bigla na lang sila nagkatinginan na para bang shock na shock. May ikakashock ba sa sinabi ko?


"You, you, you, and you, "Tinuro ko silang lahat. "You are all weird. Aalis na nga lang ako. Baka mahawaan pa ako ng kaweirdohan ninyo."At umalis na nga ako.


***

"Ryan, right?"

Tumango ako. Justin Contreras, student buddy presdident. Ano kaya ang kailangan ng presidente sa akin?

"Justin pare. "Tinanggap ko naman yung pakikipag kamay niya. May hawak siyang bole na ngayon ay dini-dribble niya."Wanna play?"

"Sure."

"Halika na!"

Malapit na ako sa ng makita ko si Elle na kasama yung ibang girls batch namin. She was smiling. And men! She's really beautiful. I could watch her all day without getting bored. Her eyes, it's amazing because it looks like it's sparkling. Her cheeks, parating namumula. Rosy cheeks. Yeah, that's the term. She has pinkish lips. Paang ang lambot at ang sarap halikan. And she definitely has a fair complexion. Ang kinis.

Naputol lang ako sa ginagawa ko ng may umakbay sa akin.
"Tol, Rai Valdez."Tinanggap ko naman yung pakikipagkamay niya.

Nakita ko rin na nakalapit na sa amin sina Daniel at Justin. Nagpakilala naman yung dalawa. Ano kaya ang kailangan ng mga ito?


"May problema ba?"


Problema? Wala naman. Ngumisi si Dustin. She's very pretty right?


Kinuha ko yung bola na pinasa ni Justin and i dribbled it.


"Hindi ko alam kung anong pinagsasabi ninyo."


"Tol, maraming namamatay na in-denial."


At saan mo naman nakuha yan?


"Sa lolo ko."


"Hindi ko alam na marami palang alam na ganyan yung lolo mo."


"Siyempre, kaya nga nung grade school siya, nakakuha siya ng award na best in music."


Binatukan naman siya ni Daniel.


Huwag ka na ngang magsalita! Gumugulo lang yung usapan!


"Bro, masakit yun ha!"Tumawa naman siya. Natawa rin ako. I can't believe na itong apat na ito

ang namumuno sa student buddy.


"Anyway, tol, nakit namin yung paraan ng pagkakatingin mo kay Elle."


And nakita namin yung scene ninyo sa canteen.


Hinawakan mo pa nga yung kamay niya.


"And narinig ko naman kayo na nagtatawan sa student buddy room nung ini-interview ka niya."


"So we want to ask you something. May gusto ka ba sa prinsesa namin?"


Nagulat ako. Napaka-straight forward kasi nila. Ganun na ba sila ka overprotective kay Elle? Then tinignan ko si Elle. Her smile, her face, her eyes, her lips. She's beautiful. No one can deny that. She's a great person too. Hindi siya mahirap mahalin. No wonder maraming nagkakagusto sa kanya at itong apat na ito eh overprotective sa kanya. Pero may nagmamayari na ng puso ko. And I don't think na kaya ko siyang palitan.


"She's beautiful. Very beautiful. I want to know her more. Pero sa tingin ko, hanggan dun lang yun. We're friends. And I want to keep it that way."


Nagkatinginan yung apat. Nagulat ata sila sa sinabi ko. Pero totoo talaga na hanggan kaibigan lang ang tingin ko kay Elle.

"You know, my brother, Dale, also said the same thing. And do you know what happened?"Kinuha niya yung bola ang nag-shoot. Pasok. Tinapik naman niya ako sa balikat.












"He ended up falling madly in love with her.
"

3 comments:

Anonymous said...

:)

arrielle said...

puro smileys. hehe. :))

Anonymous said...

like it hon. ^^

Post a Comment

My Comments. :D

 

Blog Template by YummyLolly.com - Header made with PS brushes by gvalkyrie.deviantart.com
Sponsored by Free Web Space