First love never dies.
"Pft. Who believes in that shit? I mean, no sane person would ever believe in that saying. It's for hopeless romantics, losers, morons."
"Oy Xandra, huwag kang magsalita ng tapos. Nasasabi mo lang yan because you've never been in love pa. So don't judge things that easily."
"I don't need to be in love para malaman ko na kalokohan lang ang saying na yun, Jen. Palibhasa kasi, ang daming tao ang nagbe-base ng mga opinions nila with their feelings and not their minds. Kaya nga ang daming tao ngayon ang bobo eh."
"Uy! Maghinay-hinay ka nga sa mga pinagsasabi mo. Baka may makarinig pa sayo at makakita ka pa ng away."
"I don't care."
"Kaw talagang babae ka. Ang tigas-tigas ng ulo mo. Bakit ba kita naging kaibigan ha?"
"Kasi matakaw ka rin."
"Oy, mas matakaw ka!"
"Whatever. Sige, alis na ako. Mag-start na yung class ko."
"Sige. Call me pagkatapos na class mo ha? Punta tayo ng Mizi Von Von. Miss ko na yung ice creams nila dun."
"Takaw talaga. Bye."
"Ewan. Basta tawagan mo ako."
While I was on my way to class, naisip ko na naman yung sinabi ng professor namin. First love never dies.
Ugh. Naiinis pa rin ako habang nagre-replay sa utak ko yung sentence na yun. It's just so... I don't know. I can't put a name on what I feel.
I pushed the elevator button up and waited for it to reach the ground floor. Pumasok na ako pagka-open and I immediately closed it kahit na may tumatakbo papunta dito para sumakay. Bahala sila. Ayoko lang talaga na may kasabay sa elevator.
Nasa 8th floor yung room ko so naghintay pa ako ng ilang minutes. Nung yumuko ako para sana i-check yung shoes ko kung malinis ba o hindi, may nakita akong 100 peso bill na naka stuck na shoes ko.
"Wew. I guess it's my day today."
Kinuha ko yun then may napansin akong letters sa back part nun. Weird, kasi ganito yung nakalagay: 0WAPMWGDAM1
Kung hindi siguro ako si Xandra, pababayaan ko nalang siguro yun. Pero ako 'to eh. Mahilig ako sa mga mystery. And no one would write this whatever-you-call-this-thing for no reason at all. So pagkadating na pagkadating ko sa room, I immediately copied it on my notebook. And I waisted half the period decoding it until i finally knew what it means. 0WAPMWGDAM1 actually means 09276943261, a cellphone number.
I smiled to myself for successfully decoding it. Sa wakas, alam ko na kung ano ang ibig sabihin sa nakasulat dun. Ang hindi ko lang alam is that pagka discover ko pala sa meaning nun, dun na pala magsisimulang magbago ang lahat...
***
Saturday, May 22, 2010
Xandreia Yu: You'll always be here in my heart
First love never dies.
"Pft. Who believes in that shit? I mean, no sane person would ever believe in that saying. It's for hopeless romantics, losers, morons."
"Oy Xandra, huwag kang magsalita ng tapos. Nasasabi mo lang yan because you've never been in love pa. So don't judge things that easily."
"I don't need to be in love para malaman ko na kalokohan lang ang saying na yun, Jen. Palibhasa kasi, ang daming tao ang nagbe-base ng mga opinions nila with their feelings and not their minds. Kaya nga ang daming tao ngayon ang bobo eh."
"Uy! Maghinay-hinay ka nga sa mga pinagsasabi mo. Baka may makarinig pa sayo at makakita ka pa ng away."
"I don't care."
"Kaw talagang babae ka. Ang tigas-tigas ng ulo mo. Bakit ba kita naging kaibigan ha?"
"Kasi matakaw ka rin."
"Oy, mas matakaw ka!"
"Whatever. Sige, alis na ako. Mag-start na yung class ko."
"Sige. Call me pagkatapos na class mo ha? Punta tayo ng Mizi Von Von. Miss ko na yung ice creams nila dun."
"Takaw talaga. Bye."
"Ewan. Basta tawagan mo ako."
While I was on my way to class, naisip ko na naman yung sinabi ng professor namin. First love never dies.
Ugh. Naiinis pa rin ako habang nagre-replay sa utak ko yung sentence na yun. It's just so... I don't know. I can't put a name on what I feel.
I pushed the elevator button up and waited for it to reach the ground floor. Pumasok na ako pagka-open and I immediately closed it kahit na may tumatakbo papunta dito para sumakay. Bahala sila. Ayoko lang talaga na may kasabay sa elevator.
Nasa 8th floor yung room ko so naghintay pa ako ng ilang minutes. Nung yumuko ako para sana i-check yung shoes ko kung malinis ba o hindi, may nakita akong 100 peso bill na naka stuck na shoes ko.
"Wew. I guess it's my day today."
Kinuha ko yun then may napansin akong letters sa back part nun. Weird, kasi ganito yung nakalagay: 0WAPMWGDAM1
Kung hindi siguro ako si Xandra, pababayaan ko nalang siguro yun. Pero ako 'to eh. Mahilig ako sa mga mystery. And no one would write this whatever-you-call-this-thing for no reason at all. So pagkadating na pagkadating ko sa room, I immediately copied it on my notebook. And I waisted half the period decoding it until i finally knew what it means. 0WAPMWGDAM1 actually means 09276943261, a cellphone number.
I smiled to myself for successfully decoding it. Sa wakas, alam ko na kung ano ang ibig sabihin sa nakasulat dun. Ang hindi ko lang alam is that pagka discover ko pala sa meaning nun, dun na pala magsisimulang magbago ang lahat...
***
"Pft. Who believes in that shit? I mean, no sane person would ever believe in that saying. It's for hopeless romantics, losers, morons."
"Oy Xandra, huwag kang magsalita ng tapos. Nasasabi mo lang yan because you've never been in love pa. So don't judge things that easily."
"I don't need to be in love para malaman ko na kalokohan lang ang saying na yun, Jen. Palibhasa kasi, ang daming tao ang nagbe-base ng mga opinions nila with their feelings and not their minds. Kaya nga ang daming tao ngayon ang bobo eh."
"Uy! Maghinay-hinay ka nga sa mga pinagsasabi mo. Baka may makarinig pa sayo at makakita ka pa ng away."
"I don't care."
"Kaw talagang babae ka. Ang tigas-tigas ng ulo mo. Bakit ba kita naging kaibigan ha?"
"Kasi matakaw ka rin."
"Oy, mas matakaw ka!"
"Whatever. Sige, alis na ako. Mag-start na yung class ko."
"Sige. Call me pagkatapos na class mo ha? Punta tayo ng Mizi Von Von. Miss ko na yung ice creams nila dun."
"Takaw talaga. Bye."
"Ewan. Basta tawagan mo ako."
While I was on my way to class, naisip ko na naman yung sinabi ng professor namin. First love never dies.
Ugh. Naiinis pa rin ako habang nagre-replay sa utak ko yung sentence na yun. It's just so... I don't know. I can't put a name on what I feel.
I pushed the elevator button up and waited for it to reach the ground floor. Pumasok na ako pagka-open and I immediately closed it kahit na may tumatakbo papunta dito para sumakay. Bahala sila. Ayoko lang talaga na may kasabay sa elevator.
Nasa 8th floor yung room ko so naghintay pa ako ng ilang minutes. Nung yumuko ako para sana i-check yung shoes ko kung malinis ba o hindi, may nakita akong 100 peso bill na naka stuck na shoes ko.
"Wew. I guess it's my day today."
Kinuha ko yun then may napansin akong letters sa back part nun. Weird, kasi ganito yung nakalagay: 0WAPMWGDAM1
Kung hindi siguro ako si Xandra, pababayaan ko nalang siguro yun. Pero ako 'to eh. Mahilig ako sa mga mystery. And no one would write this whatever-you-call-this-thing for no reason at all. So pagkadating na pagkadating ko sa room, I immediately copied it on my notebook. And I waisted half the period decoding it until i finally knew what it means. 0WAPMWGDAM1 actually means 09276943261, a cellphone number.
I smiled to myself for successfully decoding it. Sa wakas, alam ko na kung ano ang ibig sabihin sa nakasulat dun. Ang hindi ko lang alam is that pagka discover ko pala sa meaning nun, dun na pala magsisimulang magbago ang lahat...
***
0 comments:
Post a Comment
My Comments. :D