Tuesday, June 8, 2010

Xandreia Yu - 5

"O, bakit ang sama-sama ata ng mukha mo ngayon?" tanong ni Jen sa akin habang naghihintay kami ng taxi papunta sa venue.


"Wala. May naka-away lang akong impakto kanina."


"May nakaaway ka na naman? Ibang klaseng hobby din yan ha. Try ko minsan."


"Tigilan mo nga ako kung ayaw mong makatikim ng sipa ko."


"Ang sungit mo! As if naman na gagawin mo sakin yun noh. Alam kong mahal na mahal mo ako para magawa sa akin yun."


Tinignan ko naman siya ng parang nababaliw na siya.


"You're such a loser Jen."


"Che!"


Nakasakay naman na kami kaya nagpunta na kami dun. I actually don't know who we're going out with. Friendly kasi si Jen kaya marami siyang nakikilala at nagiging kaibigan. I don't like going out with people that I don't know. Pero napipilitan nalang ako kadalasan kasi mabo-bored lang ako ng todo sa bahay kapag hindi ako lumabas.


"Kilala ko ba yung mga kasama natin?"


"Feeling ko hindi. Pero I think nakita mo na sila sa school. Eh pagala-gala lang naman kasi sa school ang mga kolokoy na yun. Tsaka maraming gwapo sa kanila Xandra! Ang bait-bait pa nila..."


Hindi ko na narinig ang mga pinagsasabi ni Jen. Gwapo... naalala ko na naman yung Blue. Napasimangot ako agad. Gwapo nga ang isang yun pero ubod naman ng babaero at suplado! Sayang, nakuha pa naman niya ang attention ko tapos binalewala lang niya. Huh. Impakto na yun. Utos-utosan ba naman ako? Sino ba siya sa inaakala niya?? Sana lang hindi ko na siya makita kahit kailan.


"Hoy!"


Napatingin ako agad kay Jen.


"Bakit ba??"


"Kanina pa ako nagsasalita dito hindi ka naman nakikinig!"


"Pasenysa na. Ano nga ba ulit yung sinabi mo?"


Nagtaka naman ako nung hindi siya nagsalita. Paglingon ko, nakita ko siyang nakatulala sa akin. I flicked my fingers on her face.


"HOY! Bakit ka nakatulala diyan?"


"Xandra? Ikaw ba talaga yung nagsalita kanina?"


"Huh?"


"Ikaw ba talaga yung humingi ng pasensya sa akin kanina lang?"


Niyugyug naman niya yung mga balikat ko.


"Sino ka? Ilabas mo yung kaibigan ko! Ilabas mo siya ngayon din!"


"STOP! What in the world are you doing Jen?"


Natauhan naman siya sa sinabi ko.


"Xandra, ikaw ba talaga yun?"


"Ano ka ba? Ganun ba talaga ako ka sama para hindi magsabi ng 'pasensya' sa mga taong naaagrabyado ko?


"Oo."


I waved my hand.


"Whatever."


"Haha! Grabe yun ah. Ngayon lang kita narinig na sinabi ang salitang yun."


"Oo na, oo na."


Nakarating naman kami sa Z24, the name of the bar. Ang ingay sa loob. Ang daming nagsasayawan at nag-iinuman. May iba rin na nakaupo lang at nakikipagusap sa mga kasamahan nila. Sinundan ko lang si Jen kung saan siya papunta. And parang gusto ko ng umuwi nung nakita ko na yung mga kasama namin.


"Jen! Dito tayo!"


It was Jessie and his friends.


"Bakit hindi mo sinabi na sila yung makakasama natin?"


"Bakit? Kilala mo ba sila?"


"Oo."


"Okay naman sila ah. Tignan mo oh! Ang gwapo ni Jessie!"


"Wala akong pakialam. Ayoko sa kanila."


"Naku, wala ka ng magagawa pa dun. Andito na tayo so let's just enjoy the night!"


"Whatever."


Lumapit na kami kina Jessie.


"Hi guys!" sabi ni Jen.


I didn't greet them at all. Why in the world would I do that huh?


"Uuuy! Nandito so Xandra Yu!"


"Shut up Jessie."


"Ouch. Parati mo nalang akong binabara Xandra noh?"


Hindi ko na siya pinansin. May lumapit naman na isang guy sa akin na hindi ko kilala.


"Xandra! It's you! Haha! Mabuti nalang pala talaga at pumunta ako. Nakita ko kasi crush ko, ikaw."


Tinaasan ko siya ng kilay.


"I don't know you. So don't talk to me."


Umamo naman yung mukha nung lalaki.


Napansin ko naman na may umakbay sa akin na hindi ko na naman kilala.


"Xandra, huwag kang ganyan. Ang daming lalaki ang gustong lumapit sayo pero ang sungit-sungit mo kasi kaya natatakot sila. Sayang, ang ganda mo tapos nagsusungit ka lang. Pano ka magkaka-boyfriend niyan?"


Tinignan ko siya ng masama.


"Sino naman ang may sabi na naghahanap ako ng boyfriend? Sabihin mo at susuntukin ko siya. Tsaka pwede ba? Huwag kang feeling close sa akin. Hindi kita kilala kaya tanggalin mo yang kamay mo sa shoulders ko kung ayaw mong matikman ang sipa ko."


Agad namang tinanggal ng lalaki yung kamay niya.


Hinila naman ako ni Jen sa side niya tsaka hinarap yung mga lalaki na naka surround sa amin.


"Ah, pagpasensyahan niyo nalang si Xandra. Mainit kasi ang ulo niya. Pero kapag nakilala niyo siyang mabuti, hindi naman talaga siya ganun kasama. Frank siya pero mabait naman."


"Jen, sino ba ang may sabi sayo na mag-explain ka sa mga ito? Eh wala naman akong ginawang masama ah!"


"Tumigil ka na nga. Makisama ka nalang okay? We're here to enjoy and hindi maghanap ng away."


Tatahimik nalang sana ako ng may biglang nagsalita.


"Miss Xandreia Yu. So ikaw pala yung tinutukoy ng mga kaibigan ko. Hmm..."


Hindi ko alam kung sino ang nagsalita. And para ata malaman ko kung sino yun, biglang nagkaroon ng space sa gitna ng mga lalaki na yun at parang slow motion na may isang lalaki na nakaupo sa isa sa mga couch doon na ngayon ay papalapit na sa akin.


Tinitigan kong mabuti ang mukha ng lalaki na yun. I know I've seen that face before. Hindi ko lang talaga matandaan kung saan. He looks so cool and men, he really is a total looker! Mafi-feel mo talaga na yung level of confidence niya, umaagos sa sobrang taas! And habang papalapit siya sa akin, naramdaman ko na naman yung strong feelings na sinabi ko noon kapag nakikita ko yung Blue na yun. But this guy isn't Blue. So why am I feeling this way?


Wait...


Hindi ito si Blue diba?


Diba??


Nakalapit naman na sa akin yung guy.


"So Xandra pala ang pangalan mo."


I know that voice! Kilala ko kung sino ang taong ito!


"You're Blue??"


"Yeah." he smiled.


Shucks! Ang gwapo! Makalaglag panty! Pero parang hindi ako makapaniwala. Yung Blue na nakita ko kanina, sobrang gwapo na kahit naka eye glasses. Pero itong Blue na ito na nakatayo sa harap ko na walang eye glasses, well, isa lang talaga ang masasabi ko.


He's so hot!


Ibang iba ito sa Blue na nakita ko kanina. Kung kanina gwapo na, ngayon, sobra-sobra pa ng times 10! Ganun ka gwapo. Pero kahit na ulam siya sa mga paningin ko, hinding hindi ko sasabihin yun sa kanya!


"Bakit ka nandito?" pagtataray ko.


"Bakit? Ikaw na ba ngayon ang may-ari ng establishment na ito?"


"Sagutin mo ako ng maayos. Hindi yung sinasagot mo ako ng isang tanong."


"Mga kaibigan ko lang naman at tinarayan mo kanina."


"Ah... " Mga kaibigan pala niya ang mga unggoy na yun. Totoo pala talaga na 'Same birds flock together'. "Kaya pala."


"Kaya pala ano?"


"Kaya pala wala ka rin kwenta."


Naghiyawan ang mga kaibigan niya na ngayon eh nakapaligid na sa amin.


"Have you been in love Xandra?"


Medyo nagulat ako sa tanong niya. Nag-"oooh" naman yung gma kaibigan niya.


"Bakit mo tinatanong?"


"Sagutin mo ako ng maayos. Hindi yung sinasagot mo ako ng isang tanong."


"Huwag mong gayahin yung sagot ko!"


"Fine. Pero sagutin mo muna ang tanong ko bago ko sagutin yung sayo."


Bwisit na taong 'to.


Pinag-isipan ko munang mabuti kung sasabihin ko ba ang totoo sa kanya o hindi. In the end, ito yung sinabi ko:


"Hindi ko sasagutin iyang tanong mo na wala namang kwenta. So please, tigilan na natin ang pag-uusap na ito--- Bakit ka naka ngiti ng ganyan ha??"


He smiled wider.


"Alam ko na ang sagot. Hindi ka pa nga nai-in love."


Nag-"yeah" naman yung mga kaibigan niya.


Nilapit ko naman ng sobra yung katawan ko sa kanya. Kaya ngayon, ilang inches nalang talaga ang distance namin dalawa. Dahil sa sobrang tangkad niya, nakatingala na ako ngayon sa kanya.


"O ngayon? May problema ka ba dun?"


He smiled again. This time, siya naman yung nag make ng move para mapalapit yung katawan niya sa akin. He's now literally looking down at me. Konting konti nalang talaga at magdidikit ng ang mga katawan namin.


"Wala naman."


Ang bango ng hininga niya!


"Kung ganun, bakit mo pa tinanong sa akin yun?"


"I just thought that the reason why you're attitude is like that towards boys is because you've never been in love. And heaven knows that I'm right!" tinaas pa niya yung dalawang kamay niya.


Sa inis ko sa pangingialam niya sa lintik na love life ko, hinawakan ko siya sa kwelyo niya at nilapit ng tuluyan yung mukha niya sa akin.


"Huwag na huwag mong pakikialaman ang buhay ko dahil pagsisisihan mo talaga yun."


Pero wala siyang reaction dun.


"You know what I'm thinking right now Miss Xandreia?"


"Don't call me by my whole name."


"I'm thinking that with our position, I could easily kiss you right now."


Bigla ko naman siyang tinulak ng malakas palayo sa akin.


"Shut up!" pagkatapos nun eh tumakbo na ako palayo sa kanila. Naghanap ako ng isang lugar kung saan walang makakakita sa akin at ako lang mag-isa. Sa kakatakbo ko, dinala ako ng mga paa ko sa rooftop ng isang bar. Pagdating ko sa taas, ako lang mag-isa. Thank god.


Kahit madumi, humiga pa rin ako sa floor. The sky tonight is just perfect. Ang daming stars. Ang liwanag pa ng moon. Napapikit naman ako. Then nag-flash sa utak ko yung face ni Blue. Napadilat ako agad.


"Bwisit."


Sa buong buhay ko, ngayon lang ako naduwag ng ganito. I can't imagine myself being kissed by that guy! Oo at wala pa akong first kiss. Isa na siguro yun sa factor kung bakit ako biglang napatakbo. Tinablan na siguro ako ng hiya. Ang lapit-lapit naman kasi ng mukha niya sa akin. It was so... intimate. Ang ganda ng feeling kaya natakot ako at napatakbo agad. Just imagining how his lips would feel on mine...


Pinilig ko yung ulo ko.


"Nababaliw kana Xandra..."


"Oo nga."


Muntik na akong himatayin ng may marinig akong nagsalita. Pagtingin ko, si Blue. Napa-upo naman ako bigla.


"Ano'ng ginagawa mo dito??"


"Sinundan kita."


"At bakit?"


Tinabihan naman niya ako. Pero hindi naman siya ganun kalapit sa akin. Tama lang.


"Bakit ka biglang tumakbo?"


"Trip."


I heard him laugh.


"Ibang klase rin pala ang trip mo sa buhay ano?"


"Just shut up."


"Pero feeling ko iba yung reason kung bakit ka tumakbo."


Nilingon ko siya.


"At ano naman yung sa tingin mo na reason ha?"


He smiled. Makaputol talaga ng bra ang ngiti ng isang 'to.


"Natakot ka na baka halikan talaga kita."


Nagulat ako sa sagot niya. Pero hindi ko pinahalata yun. Tumawa naman ako ng pagak.


"At bakit naman ako matatakot?"


"Kasi wala ka pang first kiss."


Napasinghap ako.


"Ano, totoo yung sinabi ko noh? Wala ka pa talagang first kiss."


"Ewan ko sayo. Baliw ka talaga. Gaya ng mga kaibigan mo."


"Don't change the topic Xandra.."


Kinilabutan ako sa way ng pagkakasabi niya sa name ko. The way he said it was so intimate.


"I-I'm not. And pwede ba? Umalis ka na dito. Iniistorbo mo yung pananahimik ko."


He smiled. But unlike nung mga ngiti niya kanina, masasabi ko na may binabalak siya.


"Kung ano man ang pinaplano mo, huwag mo ng ituloy."


"Hmm? At sino naman ang may sabi na may plano ako? Tsaka anong plano? Planong halikan ka?"

Gulat na tinignan ko siya.


"What in the world is your problem??"


"What? May problema ba kung halikan kita ngayon?"


"What are you a maniac?"


Tumawa siya.


"Maniac na pala ngayon ang manghalik?"


"Oo! Lalo na kapag ako yung hinalikan mo!"


"Wala namang masama dun ah."


"MERON! Tsaka pwede ba? Hanapin mo nalang yung mukhang bakla mong girlfriend at siya yung halikan mo! Hindi ako!"


"Hmm... nice idea. Pero tinatamad akong pumunta sa bahay nila eh. Tsaka diba may utang ka pa sa akin?"


"Huh? Anong utang?"


He then pushed me to the ground kaya bigla akong napahiga. Pumunta naman siya itaas ko and now he's towering above me. Tinukod niya yung dalawang kamay niya and yung dalawang tuhod niya sa magkabilang sides ng katawan ko. Para niya akong kinulong gamit ang katawan niya.


"W-what are you doing??" Lord, please huwag niyo po hayaan na may mangyaring masama sa akin!


"Natatakot ka ba sa akin Xandra?"


"Bakit naman ako matatakot sayo?? Ts-tsaka umalis ka na nga sa ibabaw ko?? Idedemanda na talaga kita for sexual harassment!"


"Alam mo Xandra, ic case you've forgotten, pinigilan mo kami kanina ni Janna. Nabitin tuloy ako sa mga halik niya. Since wala naman siya dito at ikaw naman ang may kasalanan ng lahat, sisingilin kita."


"W-what? A-at paano mo n-naman ako s-sisingilin ha?"


Ngumisi siya ng nakakaloko. Hinawakan niya yung mukha ko kaya ngayon eh napahiga na talaga siya sa katawan ko. Nagulantang ako. Pero aaminin ko, I liked the feeling. Akala ko mabibigatan ako sa weight niya. Pero hindi naman pala. It actually feels... nice.


Shit! Mare-rape na ako dito tapos yun pa ang iniisip ko! Gumising ka Xandra! Lumaban ka! Taekwondo black belter ka! Saan na yung ilang taon mong prinaktis para depensahan ang sarili mo sa mga walang kwentang tao tulad ng isang ito??


"Ano pa, eh di hahalikan kita..."


Sisigaw na sana ako pero nung nakita ko na papalapit na yung mukha niya sa mukha ko, parang nawalan na ako ng boses. Hindi ko macontrol ang katawan ko kasi bigla nalang akong napapikit at hinintay na bumaba yung lips niya sa lips ko.


When his lips touched mine, I felt something. Pero hindi na ako nagkaroon ng time para i-analyze kung ano yun because his kisses were so intense. It was full of passion and something else that I can't put a name on. I never imagined my first kiss to be this way. Akala ko, dapat sweet muna at first. Pero sa nararanasan ko ngayon, ibang level na agad. The intensity of his kisses was just too much. I don't have any plans in answering his kisses. But he was just a good kisser kaya hindi ko na napigilan ang sarili ko at sinagot ko na ang mga halik niya. Then that was the time na unti-unting naging gentle yung mga halik niya. Parang from intensity 4 to intensity 1. But I liked it more. It was so sweet. Sobrang nakakadala. Kaya hindi ko na namalayan na hinahawakan ko na pala yung mukha niya. I answered him kiss by kiss. I don't want to stop. It's so hard to stop.


But then he stopped.


Napadilat agad ako.


I found him looking at me like he's seeing right through me. Then I saw question in his eyes. Kumunot yung noo niya.


"Tell me Xandra, am I your first kiss or not?"


This time, turn ko naman ang kumunot ang noo. Then unti-unting luminaw ang takbo ng utak ko. "Oh my god! You're my first kiss! Hindi pwede!!"


I rolled to the side kaya nabaliktad na yung position namin ngayon. Ako na ngayon ang nasa itaas niya.


"Bawiin mo yung halik mo!"


"You perfectly know that I can't do that right?"


"Then why in the world did you kiss me? I didn't ask for it, for pete's sake!"


"It was just a kiss Xandra. Don't make a fuss about it."


Natigilan naman ako sa sinabi niya.


"It was just a kiss? It was my first kiss! Ang tagal kong inalagaan yun at mawe-waste lang pala ang taon na hinintay ko kasi ikaw lang ang makaka-una sa akin. I can't accept that fact! And you're not even my boyfriend!"


Nakita ko naman na nag-iba ang expression sa mukha niya. Parang nainis ata. At ito pa ngayon ang may ganang mainis samantalang ako na nga 'tong naagrabyado??


"Why can't you just accept that I'm your first kiss? It was awesome, right? You even responded to my kisses. I know you loved it. Ayaw mo lang aminin dahil sa pride mo. You know, we can continue doing it---"


Hind na nito natuloy ang sasabihin kasi sinuntok ko na siya sa mukha.


"What was that for??" galit na ito.


"Huwag mo akong itulad sa mga babae mo na ibibigay na agad ang sarili nila sayo kahit first meeting niyo pa lang! I'm not cheap! At kahit kailan, hinding-hindi ko na gugustuhin na mahalikan mo because you're such a lousy kisser! Hindi ako nag-enjoy---"


Bigla naman niya akong siniil ng halik kaya hindi ko na natuloy ang mga sasabihin ko.


Nagulat ako. He's kissing me differently. Ramdam na ramdam ko ang mga halik niya. It was just mind numbing. When he licked my lower lip, I instinctively
let out a soft moan.


I felt him smile even though he's still kissing me.


Then we stopped.


"So am I a lousy kisser or not?" then he smiled at me like he just proved something to himself.


I didn't answer him. But instead, nag-attempt akong tumayo but then pinigilan niya ako sa mga braso and he gave me a one full kiss on the lips bago siya tumayo at iniwan akong nakatanga habang tinitignan siya na papalayo sa akin.


In just one night, tatlong beses akong hinalikan ng iisang lalaki. I can't think straight. Alam ko, kapag hindi siya tumigil, hindi lang siguro halik ang mangyayari sa amin.


Kinilabutan ako. I can't let him kiss me again. Feeling ko, ang cheap ko kasi hinayaan ko siyang mahalikan ako ng ganun-ganun lang. Oo nga at maraming times na ang sama-sama ko sa mga tao sa paligid ko. But I still deserve to be respected naman diba? Hindi yung tinatrato ako ng basta-basta lang.


Nakakainsulto.


Bigla ko naman naramdaman na gusto kong i-confide ang nararamdaman ko sa isang tao. And shockingly, that person immediately entered my mind.


So I went home and I just texted Jen na uuwi na ako. Pagdating ko sa bahay, I immediately went to my bedroom them humiga sa bed at kinuha ko yung phone ko. Then I texted him.


'Hi Edward.'

0 comments:

Post a Comment

My Comments. :D

Tuesday, June 8, 2010

Xandreia Yu - 5

"O, bakit ang sama-sama ata ng mukha mo ngayon?" tanong ni Jen sa akin habang naghihintay kami ng taxi papunta sa venue.


"Wala. May naka-away lang akong impakto kanina."


"May nakaaway ka na naman? Ibang klaseng hobby din yan ha. Try ko minsan."


"Tigilan mo nga ako kung ayaw mong makatikim ng sipa ko."


"Ang sungit mo! As if naman na gagawin mo sakin yun noh. Alam kong mahal na mahal mo ako para magawa sa akin yun."


Tinignan ko naman siya ng parang nababaliw na siya.


"You're such a loser Jen."


"Che!"


Nakasakay naman na kami kaya nagpunta na kami dun. I actually don't know who we're going out with. Friendly kasi si Jen kaya marami siyang nakikilala at nagiging kaibigan. I don't like going out with people that I don't know. Pero napipilitan nalang ako kadalasan kasi mabo-bored lang ako ng todo sa bahay kapag hindi ako lumabas.


"Kilala ko ba yung mga kasama natin?"


"Feeling ko hindi. Pero I think nakita mo na sila sa school. Eh pagala-gala lang naman kasi sa school ang mga kolokoy na yun. Tsaka maraming gwapo sa kanila Xandra! Ang bait-bait pa nila..."


Hindi ko na narinig ang mga pinagsasabi ni Jen. Gwapo... naalala ko na naman yung Blue. Napasimangot ako agad. Gwapo nga ang isang yun pero ubod naman ng babaero at suplado! Sayang, nakuha pa naman niya ang attention ko tapos binalewala lang niya. Huh. Impakto na yun. Utos-utosan ba naman ako? Sino ba siya sa inaakala niya?? Sana lang hindi ko na siya makita kahit kailan.


"Hoy!"


Napatingin ako agad kay Jen.


"Bakit ba??"


"Kanina pa ako nagsasalita dito hindi ka naman nakikinig!"


"Pasenysa na. Ano nga ba ulit yung sinabi mo?"


Nagtaka naman ako nung hindi siya nagsalita. Paglingon ko, nakita ko siyang nakatulala sa akin. I flicked my fingers on her face.


"HOY! Bakit ka nakatulala diyan?"


"Xandra? Ikaw ba talaga yung nagsalita kanina?"


"Huh?"


"Ikaw ba talaga yung humingi ng pasensya sa akin kanina lang?"


Niyugyug naman niya yung mga balikat ko.


"Sino ka? Ilabas mo yung kaibigan ko! Ilabas mo siya ngayon din!"


"STOP! What in the world are you doing Jen?"


Natauhan naman siya sa sinabi ko.


"Xandra, ikaw ba talaga yun?"


"Ano ka ba? Ganun ba talaga ako ka sama para hindi magsabi ng 'pasensya' sa mga taong naaagrabyado ko?


"Oo."


I waved my hand.


"Whatever."


"Haha! Grabe yun ah. Ngayon lang kita narinig na sinabi ang salitang yun."


"Oo na, oo na."


Nakarating naman kami sa Z24, the name of the bar. Ang ingay sa loob. Ang daming nagsasayawan at nag-iinuman. May iba rin na nakaupo lang at nakikipagusap sa mga kasamahan nila. Sinundan ko lang si Jen kung saan siya papunta. And parang gusto ko ng umuwi nung nakita ko na yung mga kasama namin.


"Jen! Dito tayo!"


It was Jessie and his friends.


"Bakit hindi mo sinabi na sila yung makakasama natin?"


"Bakit? Kilala mo ba sila?"


"Oo."


"Okay naman sila ah. Tignan mo oh! Ang gwapo ni Jessie!"


"Wala akong pakialam. Ayoko sa kanila."


"Naku, wala ka ng magagawa pa dun. Andito na tayo so let's just enjoy the night!"


"Whatever."


Lumapit na kami kina Jessie.


"Hi guys!" sabi ni Jen.


I didn't greet them at all. Why in the world would I do that huh?


"Uuuy! Nandito so Xandra Yu!"


"Shut up Jessie."


"Ouch. Parati mo nalang akong binabara Xandra noh?"


Hindi ko na siya pinansin. May lumapit naman na isang guy sa akin na hindi ko kilala.


"Xandra! It's you! Haha! Mabuti nalang pala talaga at pumunta ako. Nakita ko kasi crush ko, ikaw."


Tinaasan ko siya ng kilay.


"I don't know you. So don't talk to me."


Umamo naman yung mukha nung lalaki.


Napansin ko naman na may umakbay sa akin na hindi ko na naman kilala.


"Xandra, huwag kang ganyan. Ang daming lalaki ang gustong lumapit sayo pero ang sungit-sungit mo kasi kaya natatakot sila. Sayang, ang ganda mo tapos nagsusungit ka lang. Pano ka magkaka-boyfriend niyan?"


Tinignan ko siya ng masama.


"Sino naman ang may sabi na naghahanap ako ng boyfriend? Sabihin mo at susuntukin ko siya. Tsaka pwede ba? Huwag kang feeling close sa akin. Hindi kita kilala kaya tanggalin mo yang kamay mo sa shoulders ko kung ayaw mong matikman ang sipa ko."


Agad namang tinanggal ng lalaki yung kamay niya.


Hinila naman ako ni Jen sa side niya tsaka hinarap yung mga lalaki na naka surround sa amin.


"Ah, pagpasensyahan niyo nalang si Xandra. Mainit kasi ang ulo niya. Pero kapag nakilala niyo siyang mabuti, hindi naman talaga siya ganun kasama. Frank siya pero mabait naman."


"Jen, sino ba ang may sabi sayo na mag-explain ka sa mga ito? Eh wala naman akong ginawang masama ah!"


"Tumigil ka na nga. Makisama ka nalang okay? We're here to enjoy and hindi maghanap ng away."


Tatahimik nalang sana ako ng may biglang nagsalita.


"Miss Xandreia Yu. So ikaw pala yung tinutukoy ng mga kaibigan ko. Hmm..."


Hindi ko alam kung sino ang nagsalita. And para ata malaman ko kung sino yun, biglang nagkaroon ng space sa gitna ng mga lalaki na yun at parang slow motion na may isang lalaki na nakaupo sa isa sa mga couch doon na ngayon ay papalapit na sa akin.


Tinitigan kong mabuti ang mukha ng lalaki na yun. I know I've seen that face before. Hindi ko lang talaga matandaan kung saan. He looks so cool and men, he really is a total looker! Mafi-feel mo talaga na yung level of confidence niya, umaagos sa sobrang taas! And habang papalapit siya sa akin, naramdaman ko na naman yung strong feelings na sinabi ko noon kapag nakikita ko yung Blue na yun. But this guy isn't Blue. So why am I feeling this way?


Wait...


Hindi ito si Blue diba?


Diba??


Nakalapit naman na sa akin yung guy.


"So Xandra pala ang pangalan mo."


I know that voice! Kilala ko kung sino ang taong ito!


"You're Blue??"


"Yeah." he smiled.


Shucks! Ang gwapo! Makalaglag panty! Pero parang hindi ako makapaniwala. Yung Blue na nakita ko kanina, sobrang gwapo na kahit naka eye glasses. Pero itong Blue na ito na nakatayo sa harap ko na walang eye glasses, well, isa lang talaga ang masasabi ko.


He's so hot!


Ibang iba ito sa Blue na nakita ko kanina. Kung kanina gwapo na, ngayon, sobra-sobra pa ng times 10! Ganun ka gwapo. Pero kahit na ulam siya sa mga paningin ko, hinding hindi ko sasabihin yun sa kanya!


"Bakit ka nandito?" pagtataray ko.


"Bakit? Ikaw na ba ngayon ang may-ari ng establishment na ito?"


"Sagutin mo ako ng maayos. Hindi yung sinasagot mo ako ng isang tanong."


"Mga kaibigan ko lang naman at tinarayan mo kanina."


"Ah... " Mga kaibigan pala niya ang mga unggoy na yun. Totoo pala talaga na 'Same birds flock together'. "Kaya pala."


"Kaya pala ano?"


"Kaya pala wala ka rin kwenta."


Naghiyawan ang mga kaibigan niya na ngayon eh nakapaligid na sa amin.


"Have you been in love Xandra?"


Medyo nagulat ako sa tanong niya. Nag-"oooh" naman yung gma kaibigan niya.


"Bakit mo tinatanong?"


"Sagutin mo ako ng maayos. Hindi yung sinasagot mo ako ng isang tanong."


"Huwag mong gayahin yung sagot ko!"


"Fine. Pero sagutin mo muna ang tanong ko bago ko sagutin yung sayo."


Bwisit na taong 'to.


Pinag-isipan ko munang mabuti kung sasabihin ko ba ang totoo sa kanya o hindi. In the end, ito yung sinabi ko:


"Hindi ko sasagutin iyang tanong mo na wala namang kwenta. So please, tigilan na natin ang pag-uusap na ito--- Bakit ka naka ngiti ng ganyan ha??"


He smiled wider.


"Alam ko na ang sagot. Hindi ka pa nga nai-in love."


Nag-"yeah" naman yung mga kaibigan niya.


Nilapit ko naman ng sobra yung katawan ko sa kanya. Kaya ngayon, ilang inches nalang talaga ang distance namin dalawa. Dahil sa sobrang tangkad niya, nakatingala na ako ngayon sa kanya.


"O ngayon? May problema ka ba dun?"


He smiled again. This time, siya naman yung nag make ng move para mapalapit yung katawan niya sa akin. He's now literally looking down at me. Konting konti nalang talaga at magdidikit ng ang mga katawan namin.


"Wala naman."


Ang bango ng hininga niya!


"Kung ganun, bakit mo pa tinanong sa akin yun?"


"I just thought that the reason why you're attitude is like that towards boys is because you've never been in love. And heaven knows that I'm right!" tinaas pa niya yung dalawang kamay niya.


Sa inis ko sa pangingialam niya sa lintik na love life ko, hinawakan ko siya sa kwelyo niya at nilapit ng tuluyan yung mukha niya sa akin.


"Huwag na huwag mong pakikialaman ang buhay ko dahil pagsisisihan mo talaga yun."


Pero wala siyang reaction dun.


"You know what I'm thinking right now Miss Xandreia?"


"Don't call me by my whole name."


"I'm thinking that with our position, I could easily kiss you right now."


Bigla ko naman siyang tinulak ng malakas palayo sa akin.


"Shut up!" pagkatapos nun eh tumakbo na ako palayo sa kanila. Naghanap ako ng isang lugar kung saan walang makakakita sa akin at ako lang mag-isa. Sa kakatakbo ko, dinala ako ng mga paa ko sa rooftop ng isang bar. Pagdating ko sa taas, ako lang mag-isa. Thank god.


Kahit madumi, humiga pa rin ako sa floor. The sky tonight is just perfect. Ang daming stars. Ang liwanag pa ng moon. Napapikit naman ako. Then nag-flash sa utak ko yung face ni Blue. Napadilat ako agad.


"Bwisit."


Sa buong buhay ko, ngayon lang ako naduwag ng ganito. I can't imagine myself being kissed by that guy! Oo at wala pa akong first kiss. Isa na siguro yun sa factor kung bakit ako biglang napatakbo. Tinablan na siguro ako ng hiya. Ang lapit-lapit naman kasi ng mukha niya sa akin. It was so... intimate. Ang ganda ng feeling kaya natakot ako at napatakbo agad. Just imagining how his lips would feel on mine...


Pinilig ko yung ulo ko.


"Nababaliw kana Xandra..."


"Oo nga."


Muntik na akong himatayin ng may marinig akong nagsalita. Pagtingin ko, si Blue. Napa-upo naman ako bigla.


"Ano'ng ginagawa mo dito??"


"Sinundan kita."


"At bakit?"


Tinabihan naman niya ako. Pero hindi naman siya ganun kalapit sa akin. Tama lang.


"Bakit ka biglang tumakbo?"


"Trip."


I heard him laugh.


"Ibang klase rin pala ang trip mo sa buhay ano?"


"Just shut up."


"Pero feeling ko iba yung reason kung bakit ka tumakbo."


Nilingon ko siya.


"At ano naman yung sa tingin mo na reason ha?"


He smiled. Makaputol talaga ng bra ang ngiti ng isang 'to.


"Natakot ka na baka halikan talaga kita."


Nagulat ako sa sagot niya. Pero hindi ko pinahalata yun. Tumawa naman ako ng pagak.


"At bakit naman ako matatakot?"


"Kasi wala ka pang first kiss."


Napasinghap ako.


"Ano, totoo yung sinabi ko noh? Wala ka pa talagang first kiss."


"Ewan ko sayo. Baliw ka talaga. Gaya ng mga kaibigan mo."


"Don't change the topic Xandra.."


Kinilabutan ako sa way ng pagkakasabi niya sa name ko. The way he said it was so intimate.


"I-I'm not. And pwede ba? Umalis ka na dito. Iniistorbo mo yung pananahimik ko."


He smiled. But unlike nung mga ngiti niya kanina, masasabi ko na may binabalak siya.


"Kung ano man ang pinaplano mo, huwag mo ng ituloy."


"Hmm? At sino naman ang may sabi na may plano ako? Tsaka anong plano? Planong halikan ka?"

Gulat na tinignan ko siya.


"What in the world is your problem??"


"What? May problema ba kung halikan kita ngayon?"


"What are you a maniac?"


Tumawa siya.


"Maniac na pala ngayon ang manghalik?"


"Oo! Lalo na kapag ako yung hinalikan mo!"


"Wala namang masama dun ah."


"MERON! Tsaka pwede ba? Hanapin mo nalang yung mukhang bakla mong girlfriend at siya yung halikan mo! Hindi ako!"


"Hmm... nice idea. Pero tinatamad akong pumunta sa bahay nila eh. Tsaka diba may utang ka pa sa akin?"


"Huh? Anong utang?"


He then pushed me to the ground kaya bigla akong napahiga. Pumunta naman siya itaas ko and now he's towering above me. Tinukod niya yung dalawang kamay niya and yung dalawang tuhod niya sa magkabilang sides ng katawan ko. Para niya akong kinulong gamit ang katawan niya.


"W-what are you doing??" Lord, please huwag niyo po hayaan na may mangyaring masama sa akin!


"Natatakot ka ba sa akin Xandra?"


"Bakit naman ako matatakot sayo?? Ts-tsaka umalis ka na nga sa ibabaw ko?? Idedemanda na talaga kita for sexual harassment!"


"Alam mo Xandra, ic case you've forgotten, pinigilan mo kami kanina ni Janna. Nabitin tuloy ako sa mga halik niya. Since wala naman siya dito at ikaw naman ang may kasalanan ng lahat, sisingilin kita."


"W-what? A-at paano mo n-naman ako s-sisingilin ha?"


Ngumisi siya ng nakakaloko. Hinawakan niya yung mukha ko kaya ngayon eh napahiga na talaga siya sa katawan ko. Nagulantang ako. Pero aaminin ko, I liked the feeling. Akala ko mabibigatan ako sa weight niya. Pero hindi naman pala. It actually feels... nice.


Shit! Mare-rape na ako dito tapos yun pa ang iniisip ko! Gumising ka Xandra! Lumaban ka! Taekwondo black belter ka! Saan na yung ilang taon mong prinaktis para depensahan ang sarili mo sa mga walang kwentang tao tulad ng isang ito??


"Ano pa, eh di hahalikan kita..."


Sisigaw na sana ako pero nung nakita ko na papalapit na yung mukha niya sa mukha ko, parang nawalan na ako ng boses. Hindi ko macontrol ang katawan ko kasi bigla nalang akong napapikit at hinintay na bumaba yung lips niya sa lips ko.


When his lips touched mine, I felt something. Pero hindi na ako nagkaroon ng time para i-analyze kung ano yun because his kisses were so intense. It was full of passion and something else that I can't put a name on. I never imagined my first kiss to be this way. Akala ko, dapat sweet muna at first. Pero sa nararanasan ko ngayon, ibang level na agad. The intensity of his kisses was just too much. I don't have any plans in answering his kisses. But he was just a good kisser kaya hindi ko na napigilan ang sarili ko at sinagot ko na ang mga halik niya. Then that was the time na unti-unting naging gentle yung mga halik niya. Parang from intensity 4 to intensity 1. But I liked it more. It was so sweet. Sobrang nakakadala. Kaya hindi ko na namalayan na hinahawakan ko na pala yung mukha niya. I answered him kiss by kiss. I don't want to stop. It's so hard to stop.


But then he stopped.


Napadilat agad ako.


I found him looking at me like he's seeing right through me. Then I saw question in his eyes. Kumunot yung noo niya.


"Tell me Xandra, am I your first kiss or not?"


This time, turn ko naman ang kumunot ang noo. Then unti-unting luminaw ang takbo ng utak ko. "Oh my god! You're my first kiss! Hindi pwede!!"


I rolled to the side kaya nabaliktad na yung position namin ngayon. Ako na ngayon ang nasa itaas niya.


"Bawiin mo yung halik mo!"


"You perfectly know that I can't do that right?"


"Then why in the world did you kiss me? I didn't ask for it, for pete's sake!"


"It was just a kiss Xandra. Don't make a fuss about it."


Natigilan naman ako sa sinabi niya.


"It was just a kiss? It was my first kiss! Ang tagal kong inalagaan yun at mawe-waste lang pala ang taon na hinintay ko kasi ikaw lang ang makaka-una sa akin. I can't accept that fact! And you're not even my boyfriend!"


Nakita ko naman na nag-iba ang expression sa mukha niya. Parang nainis ata. At ito pa ngayon ang may ganang mainis samantalang ako na nga 'tong naagrabyado??


"Why can't you just accept that I'm your first kiss? It was awesome, right? You even responded to my kisses. I know you loved it. Ayaw mo lang aminin dahil sa pride mo. You know, we can continue doing it---"


Hind na nito natuloy ang sasabihin kasi sinuntok ko na siya sa mukha.


"What was that for??" galit na ito.


"Huwag mo akong itulad sa mga babae mo na ibibigay na agad ang sarili nila sayo kahit first meeting niyo pa lang! I'm not cheap! At kahit kailan, hinding-hindi ko na gugustuhin na mahalikan mo because you're such a lousy kisser! Hindi ako nag-enjoy---"


Bigla naman niya akong siniil ng halik kaya hindi ko na natuloy ang mga sasabihin ko.


Nagulat ako. He's kissing me differently. Ramdam na ramdam ko ang mga halik niya. It was just mind numbing. When he licked my lower lip, I instinctively
let out a soft moan.


I felt him smile even though he's still kissing me.


Then we stopped.


"So am I a lousy kisser or not?" then he smiled at me like he just proved something to himself.


I didn't answer him. But instead, nag-attempt akong tumayo but then pinigilan niya ako sa mga braso and he gave me a one full kiss on the lips bago siya tumayo at iniwan akong nakatanga habang tinitignan siya na papalayo sa akin.


In just one night, tatlong beses akong hinalikan ng iisang lalaki. I can't think straight. Alam ko, kapag hindi siya tumigil, hindi lang siguro halik ang mangyayari sa amin.


Kinilabutan ako. I can't let him kiss me again. Feeling ko, ang cheap ko kasi hinayaan ko siyang mahalikan ako ng ganun-ganun lang. Oo nga at maraming times na ang sama-sama ko sa mga tao sa paligid ko. But I still deserve to be respected naman diba? Hindi yung tinatrato ako ng basta-basta lang.


Nakakainsulto.


Bigla ko naman naramdaman na gusto kong i-confide ang nararamdaman ko sa isang tao. And shockingly, that person immediately entered my mind.


So I went home and I just texted Jen na uuwi na ako. Pagdating ko sa bahay, I immediately went to my bedroom them humiga sa bed at kinuha ko yung phone ko. Then I texted him.


'Hi Edward.'

0 comments:

Post a Comment

My Comments. :D

 

Blog Template by YummyLolly.com - Header made with PS brushes by gvalkyrie.deviantart.com
Sponsored by Free Web Space