Xandreia Yu - 8

"Xandra!"


Niyakap agad ako ni Jen pagkadating namin sa resort. Sinalubong din kami ng ibang mga kaibigan nila.

"Mabuti naman at maayos kayong nakarating dito. Late kasi kayong dumating kaya akala namin may nangyari ng masama sa inyo."


"Ang sabihin mo Jen, mabuti nalang at hindi ko napatay ang isang 'to."


Tinignan ko ng masama si Blue. Pero as usual, wala lang sa kanya yun.


And for the whole trip to Batangas, napuno ng diskusyon ang sasakyan. Nagtataka nga talaga ako kasi buhay pa itong isang ito eh. Dapat sana hinulog ko na siya sa bangil nung isang beses na nag-stop over kami para daw makapagpahinga siya.


"Blue, salamat at nagawa mong dalhin si Xandra dito. Matigas din kasi talaga ang ulo nito eh."


"No problem. Tsaka kaya ko naman i-handle ang katigasan ng ulo niya."

"Huwag kang magpasalamat sa kanya Jen. Hindi siya worth it ng gratitude mo. And hindi ko hiningi na makapunta dito. Pero ng dahil sa kanya, nasira tuloy ang plano ko para sa weekend na ito. Kaya wala kang dapat ipagpasalamat sa taong yan."


"Nagpapasalamat si Jen sa akin dahil dinala kita dito ng wala ni isang gasgas. Ang dami mo ng sinabi, simpleng pasasalamat lang naman ang sinabi niya."

"Kailan pa naging simple ang magpasalamat?"


"Simple naman talaga. Ikaw lang naman itong ang taas ng pride kahit 'thank you' eh hindi marunong."


"Baliw ka pala eh."


"See? Nagpaparinig na nga ako, hindi mo pa rin na gets."


"Bakit kailangan mo pang magparinig? Pwede naman na sabihin mo na ng diretso sa akin!"


"Gusto mong marinig talaga? Sige. Ito yung gusto kong sabihin sayo." then tinignan niya ako sa mga mata. "Miss Xandreia Yu, hindi ka ba napapagod sa pakikipag-away mo sa akin? The whole trip papunta dito, inaway mo ako. Kahit ano nalang ang sabihin ko, kinokontra mo. Kahit walang sense, kumokontra ka pa rin. May problema ka ba sa akin? Kung meron, sabihin mo ng hindi na tayo magmukhang magpapatayan kapag nakikita natin ang isa't isa."
"Mister Blue Whatever---"

"It's Sanchez."


"Blue Whatever---"

"Sanchez nga."


"Hindi ko tinanong at wala akong pakialam kung Sanchez ang family name mo. Gusto ko yung Blue Whatever and wala ka ng magagawa pa dun."


"Gusto mong ipakita ko pa sayo yung birth certificate ko? It's SANCHEZ not Whatever."

"I don't care. At pwede ba? Patapusin mo muna ako sa pagsasalita?"

"No. Kasi sigurado naman ako na kokontrahin mo lang naman ang mga sinabi ko."

"Talaga!"


"See? Yan ang problema mo. Ayaw mo kasing magpatalo eh. Ang taas ng pride mo. Lagpas langit."


"Para namang hindi rin lagpas langit ang pride mo!"


"At least marunong akong magpasalamat."


"Marunong din naman ako!"


"Kung ganun, bakit hindi ka man lang nagthank you sa akin sa pagdadala ko sayo dito?"


"Because I didn't ask for it!"

"But you could just have said it! Two words lang yun! Kahit pakitang-tao man lang."


"Bakit? Tao ka ba? At hindi ako plastic."

"Bakit ba hindi ka nauubusan ng isasagot??"


Bakit parang familiar ata ang line na yun?


"Pinalaki akong gifted ng mga magulang ko!"


"Hindi na pagiging gifted ang tawag diyan. Pride na yan."


"Wala akong pakialam sa kung ano man ang gusto mong isipin."


"At kailan ka pa ba nakialam? Parati ka lang naman kumukontra!"


"Oh, Xandra, Blue, nag-aaway ba kayo? Kayo talaga. Baka kayo pa ang magkatuluyan niyan."

"SHUT UP!" sigaw namin dalawa kay Jessie.


Natakot ata si Jessie kaya umalis agad kahit sa tingin ko eh kakadating lang niya.


Ngayon ko lang napansin na nakatutuk na pala sa amin ang attention ng lahat ng tao sa resort.


I sighed.


"Hinding-hindi ako magpapasalamat sa pagdadala mo sa akin dito. Kasi kung ako lang talaga ang masusunod, sana hindi mo nalang ako sinundo sa bahay at sana pinabayaan mo nalang ako! At sana pala, hinulog nalang kita kanina sa bangil ng mag-stop over tayo para wala na sana akong problema ngayon!"


Then nagmartsa na ako palayo sa kanila. Nakaka-stress talag ang Blue Whatever na yun!


***


'nkkainis!!' text ko kay Edward.


Andito na ako sa room na inassign sa akin ni Jessie. It was big for a single person. Pero mabuti na ang ganito. Dapat nila akong tratuhin na parang prinsesa kasi napilitan lang akong pumunta dito!


'o andreia, bd trp k?'

'oo.'

'bkt nmn?'

'my mga impk2 kc sa paligd.'

'haha! eh d katayn mo.'

'qng pwde lng sna, mtgl q ng gnwa!'

'chill. ano bng gnwa ng impk2 na un sau?'

'iniinis lng nmn nya aq.'

'eh d inisn mo rn xa.'

'hndi q mgwa. nddla kc tlga aq sa sobrng inis q sa knya. bwisit un.'

'kya mo yn. ikw pa? eh kw na ata ang pnkamsmang tao na nkilala q sa mundong 2.'

'ANO??'

'haha! joke lng. smile k nmn dyn uy... :)'

'baliw k tlga. :)'

'ayn! ng smile kna. :)'

'hay naku. ikw kc. hehe. :)'

'andreia, txt nlng kta l8r ha? ok lng b? mdyo bc kc aq ngyn.'

'hmm... yeah. xur. cge, ingat ka. :)'

'ikaw dn. mg ingat sa mga impkto. :)'


Natawa ako sa last text niya. Mabuti pa si Edward, parati nalang akong pinapatawa. Yung Blue na yun, parati nalang akong ginagalit. Walang magawa sa buhay.


Sobra ang pagod ko hindi dahil sa biyahe kundi sa pakikipagaway ko kay Blue. Na-drain ang energy ko. I want to sleep. And yun na sana ang gagawi ko ng bumukas ang pinto at nakita ko ang dahilan kung bakit napagod ako ng ganito.


"What are you doing here, Blue?" sabi ko sa kanya sa inaantok na boses. Calm.


Nagulat ito pero nakarecover naman agad.

"This is my room too."


"Pero isa lang ang bed..."


"Magtatabi tayo."


"Okay. Dito ako sa right side..."


"O-kay."

Pinikit ko na ang mga mata ko. Inaantok na talaga ako...

"Xandra?"

"Hmm?"

"Bakit hind mo ako inaaway?"

"Inaantok kasi talaga ako. Tsaka gusto mo ba talaga na awayin na naman kita?"


"Hindi. Nakakapanibago lang kasi talaga na hindi tayo nagkakasagutan."


"Hmm..."


"Sige. Matulog ka na."


"Hmm..."


Naramdaman ko naman na parang may kung anong something sa side ko. Kaya napadilat ako.


I saw him standing at my side while looking and smiling gently at me.


"Sleeptight Xandra."


"Hmm..."


***


"Hmm..."


Ano yung mabango?"


"Hmm..."


Familiar sa akin yung amoy na yun ah.


"Hmm..."


I opened my eyes.


Huh?


I blinked once, twice, thrice, and many more.


Napaupo ako bigla.


Totoo ba itong nakikita ko?


Si Blue.


Nasa kwarto ko.


Nakahiga.


Sa kama ko.


Katabi ko...


Hindi pwede ito!


Hinampas ko siya ng malakas sa braso kaya nagising siya.


"Xandra?" naalimpungatan ito.


Napatulala naman ako. Kahit bagong gising, ang gwapo pa rin niya. Pero nakarecover naman agad ako.


"Bakit ka nandito sa kwarto ko? At dito pa talaga sa kama ko!"


"I told you, dito rin ang kwarto ko."


"Hindi mo sinabi sa akin yun!"

"Sinabi ko. Hindi mo lang matandaan kasi inaantok ka na nun. You were semi-conscious."


"Semi-conscious or not, bakit dito ang room mo? Dapat aking lang ito!"


Tinitigan naman niya ako. Magsasalita na sana ako pero naunahan niya ako.

"Huwag ka ng magreklamo. Wala ng ibang available rooms."


"Kay Jen nalang ako sasama."


"May kasama na siya. No choice ka. You're stuck with me."


"Kung ganun, sa sahig ka matutulog!"


Tinignan na naman niya ako ng matagal. Yung tingin na parang nanunuri.


"Don't look at me like that."


"Sana semi-conscious ka nalang parati para hindi mo na ako inaaway."


"Huh. Kahit semi-conscious pa siguro ako, aawayin pa rin kita."


Bumangon naman ito sa pagkakahiga ang umupo paharap sa akin. He smiled a mischievous smile.

"Hindi yan ang sinasabi ng mga halik mo kanina."


"Wha--? Hindi mo ako hinalikan!"


"I kissed you Xandra. And you kissed me back." Hinaplos niya yung mukha ko. "Your kisses were so gentle---" I shove his hand.


"Stop it!" kinikilabutan ako sa ginagawa niya. And hindi ko na kayang makarinig pa ng mga ganun!


"Why? Don't you want to hear how passionate---"


"I said stop it!" sinugod ko na talaga siya kaya napahiga siya at pumatong naman ako sa ibabaw niya at pinaghahampas ko siya ng unan.


"Aw! Stop that!"

"Ayoko! Hinding-hindi ako titigil hanggat hindi mo sinasabi na hindi mo naman talaga ako hinalikan!" pinaghahampas ko pa siya.


Pinipilit niyang hulihin ang mga kamay ko pero hindi niya magawa.


"Xandra---" hinampas ko siya ng malakas sa mukha. "NOT MAY FACE!"


Nainis na siguro ito dahil tinira ko siya sa mukha kaya kumuha na rin tio ng unan at pinaghahampas ako. Hindi naman ako nagpatalo. Pinaghahampas ko rin siya.


"Guys, nagsimula na ang party---" napatunganga lang sa amin si Jessie.


Huminti naman si BLue sa paghampas. Pero hindi ako.


"Aw! I SAID NOT MY FACE!"

"Hindi mo pwedng sabihan ang kalaban mo kung ano ang dapat at hindi dapat tirahin sayo!" then tumakbo na ako palabas ng room.


Narinig ko naman siya nagsalita.

"Jess, wala na ba talagang ibang rooms na available? Magbabayad ako ng kahit magkano. Hindi ko na talaga matagalan ang babaeng yun!"


Napangisi naman ako sa narinig. Sa wakas. Nagawa ko na rin siyang inisin.


Paglabas ko sa tinutuluyan namin, wow. Gabi na pala. And ang ganda ng place! You can really taste the elegance and simplicity in the atmosphere. You know what I mean? Ah basta. The place is simply awesome. Hindi ako nagkaroon ng time kanina na mag-observe sa paligid. But now... Ang ganda talaga.


Siyempre dumiretso na ako sa venue kung saan nandun ang mga tao. I don't know where. Pero may nakita kasi akong part ng resort na maraming tao. Kaya pumunta ako doon.


Sa part na ito ng resort, may malaking pool sa gitna. It looks so cool kasi nagre-reflect sa water ang lights na nililikha ng mga disco lights. Sa right side naman, may isang room na glass ang wall kaya kitang-kita yung mga tao sa loob nun na naglalaro ng Billiards at Darts. Sa kabilang side naman, may isang mini bar. Then sa opposite side ko naman is yung mga chairs and tables. Ang saya tignan ng mga tao habang naliligo, naglalaro, nagtatawanan, nagaasaran. Malapit pala sa mini bar is a DJ na nagpapatugtog ng kung ano-anong music. Ang ingay nga din niya eh. Nakikisabay naman yung mga tao sa kanya.


"All right! Xandreia Yu is in the house!!"


Nagulat naman ako sa sinabi niya. Kaya ngayon tuloy eh halos lahat ng attention ng mga tao nasa akin. Yung iba kumakaway eh hindi ko naman sila kilala.


Tinignan ko ng masama yung DJ but he just winked at me and pinagpatuloy na niya yung ginagawa niya.


"Xandra!"


Tawag ng isang group sa akin na nasa pool. Nasa side lang kasi ako sa pool.


"Yeah?"


"JOIN US!"


Nakita ko na sasabligan na sana nila ako ng tubig pero biglang may humarang sa harap ko ang he covered me with his body. Pagtingin ko,


"Blue."


"Ok ka lang?" ang lapit-lapit niya sa akin. He's almost hugging me.


"Huh?" hindi ko naintindihan ang sinabi niya. Nagulat kasi ako masyado sa biglaang pagsulpot niya sa harap ko. And... and gwapo talaga niya.


"Nabasa ka ba?"


"Hmm... no." I should be shouting at him right now kasi ang lapit-lapit niya sa akin. Pero hindi ko ginawa. Weird. But I liked the feeling na prinotektahan niya ako para hindi ako mabasa.

Nababaliw ka na Xandra.


"Hmm... sige. Alis na ako."


Pinigilan niya ako sa braso.


"At sinong maysabi na pwede ka ng umalis?"


"Ano naman iyang pinagsasabi mo?" binawi ko yung braso ko.


"May utang ka pa sa akin Xandra."


"Huwag kang feeling pwede? Bayad na ako dun!"


Ngumisi ito ng nakakaloko.


"Natatandaan mo pa pala yun. Good. Pero hindi yun ang tinutukoy ko."


"And ano naman yun aber?"


"I told you not to hit my face right?"


"Yeah. So?"


"Magbabayad ka sa ginawa mo."


Then bigla niya ako tinulak papunta sa pool.


"BLUE!!!!!"